เมื่อฉันหลุดเข้าไปในนิยายตัวเอง

[คิม ซูโฮ]

อายุ 17 – 27 ปี ในเรื่อง

เป็นคนชอบธรรม ซื่อสัตย์ และขยันหมั่นเพียร แม้ว่าเขาจะมาจากภูมิ หลังที่เหมือนกัน แต่เขาก็มีลักษณะนิสัยและพรสวรรค์ที่ไม่ธรรมดา ในฐานะอัจฉริยะที่สร้างชื่อให้เป็นที่รู้จักในสถาบันการทหาร เขามี ความยุติธรรมและมีลักษณะที่เที่ยงธรรมอื่นๆ ที่เหมาะกับการเป็น วีรบุรุษ เขามีความลับพิเศษที่เขาไม่ได้เปิดเผยให้ใครรู้

[ชินจงฮัก]

อายุ 17 – 27 ปี ในเรื่อง

ทายาทรุ่นที่สี่ของ Jinsung Corp ซึ่งเป็นหนึ่งในมหาเศรษฐีที่ยิ่งใหญ่ ที่สุดในเกาหลีซึ่งแย่งชิงอันดับหนึ่ง ในฐานะลูกของตระกูลแชโบล เขาเป็นคนที่หลงตัวเองและเป็นคนหัวสูง เนื่องจากบุคลิกของเขาและ ความรู้สึกต่ำต้อยที่เขารู้สึกต่อต้านคิมซูโฮ เขาจึงกลายเป็นวายร้าย ในเวลาต่อมา

'ฉันต้องดีที่สุด ฉันไม่สามารถทนให้ใครมาอยู่เหนือฉันได้" ด้วยความ ดื้อรั้นเช่นนี้ เขาจึงเผชิญหน้ากับคิมซูโฮ

===

สองคนข้างต้นคือตัวละครหลักสองตัวในนิยายของฉัน

แม้ว่านิยายจะมีตัวละครมากกว่านี้ แต่การเขียนทั้งหมดลงไปนั้นเป็น ไปไม่ได้ ภายในนวนิยายของฉันมีตัวละครหลายพันล้านตัว เว้นแต่ตัว ละครจะมี 'บทบาทสำคัญ' เช่นนางเอกหรือผู้ช่วย การตั้งชื่อตัวละคร ก็ไม่จำเป็น

ทำไมฉันถึงพูดทั้งหมดนี้?

- โรงเรียนทหารตัวแทนของสมาคมฮีโร่สาขากรุงโซล จบการศึกษาปี 2024 นักเรียนนายร้อยอันดับ 1 คิมซูโฮ

เป็นเพราะเรื่องราวในนิยายของฉันเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา

เมื่อเรียกขึ้นเวที คิมซูโฮเดินขึ้นด้วยใบหน้าที่แข็งที่อราวกับประหม่า

เราอยู่ในหอประชุมขนาดใหญ่ที่บ่งบอกถึงพระวิหาร ในนั้นมีนักเรียน นายร้อย 3,000 คนและผู้ชมนับพัน สายตาของพวกเขาทั้งหมดหันไป ที่คนๆ เดียว คิมซูโฮ

"เขาหล่อมาก~"

ผู้หญิงหลายคนเฝ้าดูด้วยความชื่นชมและเทิดทูน

"....นี่คือเหตุผลที่ผู้คนพูดว่าของขวัญคือสิ่งสำคัญ ใครจะสนใจถ้าคุณ พยายามอย่างหนัก? คนอย่างเขาจบลงด้วยการเป็นที่หนึ่งอยู่ดี"

"ผู้ชายคนนั้นโชคดีมากกับของขวัญของเขา"

และโดยธรรมชาติแล้วเขาได้รับความริษยาและความอิจฉาของวัยรุ่น หนุ่มสาว

"ผลการเรียนของเขาได้รับการกล่าวขานว่ายิ่งใหญ่ที่สุดในรอบ 10 ปี ที่ผ่านมา"

"ใช่ ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับเขา ของขวัญของเขาก็ประกาศด้วยใช่ ไหม? อะไรกันอีกแล้ว... Sword Saint?"

เพื่อนร่วมงานของกิลด์ที่มาเฝ้าดูนักเรียนนายร้อยที่เก่งที่สุดใน ประวัติศาสตร์เมื่อเร็วๆ นี้ ต่างส่งสายตาเป็นประกาย

พวกเขามองลงมาจากที่นั่งสูงสุดของหอประชุม อย่างไรก็ตาม ฉัน ได้ยินเสียงของพวกเขา พวกเขาต้องอยู่ห่างออกไปอย่างน้อยหนึ่ง กิโลเมตร แต่ตราบใดที่ฉันมองไปทางพวกเขา ฉันก็สามารถได้ยินคำ พูดของพวกเขาอย่างชัดเจน

ไม่เพียงแค่คำพูดของพวกเขาเท่านั้น แต่ฉันยังสามารถเห็นใบหน้า ของพวกเขา ราวกับว่าฉันอยู่ตรงหน้าพวกเขา

บางที นี่อาจเป็น 'ของขวัญ' ของฉัน

"ใช่ ในเรื่องดาบ เขาได้รับการปกป้องจากโลก"

"หืม... นั่นเป็นคำอธิบายที่ค่อนข้างคลุมเครือ แต่ฉันเดาว่าข้อมูลจาก สถาบันน่าจะเป็นแบบนั้น"

"เราเรียกเด็กคนนั้นว่าอย่าแตะต้องเขา"

ฉันจำใบหน้าที่กระซิบได้

ยุนซึงอา ผู้ช่วยคนสำคัญของพระเอกและหนึ่งในนางเอกที่เกือบจะ กลายเป็นคนรักของพระเอก ตอนที่พวกเขาสองคนตีกัน – ในความ เป็นจริงเมื่อตัวละครหลักกำลังตีกับนางเอกหลายคน - ฉันระงับ นิยายของฉัน ดังนั้นทั้งสองจึงไม่เคยเป็นคู่รักกัน

"หมากเก็บ? อะไรซักอย่าง เมื่อพูดถึงนักเรียนนายร้อย ไม่มีสิ่งนั้น"

เมื่อได้ยินคำพูดที่หยาบคายของเพื่อนร่วมงานคนอื่น ยุนซึงอายิ้ม อย่างอ่อนหวานและโต้แย้ง

"นั่นคือสาเหตุที่ 'Essence of the Strait' ไม่สามารถหนีจากอันดับที่ สองได้เหรอ?"

ฉันรู้จักใบหน้าของยุนซึงอา น่าแปลกที่เธอดูเหมือนรักแรกของฉัน สมัยเรียนมหาวิทยาลัย นั่นอาจเป็นเพราะฉันนึกถึงเธอตอนที่ฉัน อธิบายตัวละครของยุนซึงอา แม้ว่าเธอจะเป็นคนที่ฉันสนใจ

"...ฉันถือเป็นความท้าทายได้ไหม?"

"ฉันล้อเล่นแน่นอน นอกจากนี้ เรายังเหลือเวลาอีกสามปีก่อนที่เราจะ สำรวจพวกมันได้"

"มันสองปีแล้ว"

"....คุณรู้ว่าการติดต่อพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะจบการศึกษานั้นผิด กฎหมายใช่ไหม"

"นั่นก็ต่อเมื่อคุณค้นพบ"

ยุนซึงอาและชายคนนั้นจ้องหน้ากัน ด้วยการแข่งขันที่จ้องมองของ พวกเขาเป็นจุดเริ่มต้น บรรยากาศของที่นั่งวีไอพีเริ่มร้อนขึ้น

และด้วยเหตุนี้ การต่อสู้เพื่อคิมซูโฮจึงได้เริ่มขึ้นแล้ว

-รุ่นปี 2024 นักเรียนนายร้อยอันดับ 2 ชินจงฮัก

ในขณะเดียวกันตัวละครหลักอีกคนก็ยืนขึ้น

เขาเป็นลูกหลานของตระกูล Jinsung รูปร่างหน้าตาของเขาเทียบได้ กับคิมซูโฮเช่นกัน

ผู้ชมตื่นเต้นเหมือนตอนที่คิมซูโฮเดินขึ้น แต่ไม่เหมือนคิมซูโฮ ความ อิจฉาริษยาไม่มีอยู่จริง มีแต่ความชื่นชมเทิดทูน กับคิมซูโฮ พวกเขา คิดว่า 'ทำไมเขาถึงดีกว่าฉัน' แต่กับชินจงฮัก มันคือ 'เขาดีกว่าฉัน ตั้งแต่แรกเกิด'

ราวกับจะอวดเลือดอันสูงส่งของเขา ชินจงฮักเดินขึ้นไปบนเวทีอย่าง สงบเสงี่ยม

คิมซูโฮและชินจองฮัก

ทั้งสองยืนอยู่เคียงข้างกัน จ้องมองกันและกัน

ดูเหมือนไฟฟ้าจะประทุออกมาจากดวงตาของพวกเขา

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสองคนนี้เป็นตัวละครจากนวนิยายของฉัน

แล้วฉันอยู่ที่ไหน

ฉันไม่ได้อยู่บนเวทีแต่อยู่ที่เบาะหลังสุดของหอประชุม ฉันไม่ใช่ 'หนึ่ง ในสามพัน' แต่เป็นสมาชิกของ 'สามพัน' ไม่มีสมาชิกกิลด์คนใดสนใจ ฉัน

"ชุนตง คุณอยู่อันดับอะไร? ฉันอยู่ในอันดับที่ 2900"

ถัดจากฉัน เด็กผู้ชายที่ดูเหมือนลูกหมูถามฉัน บนป้ายชื่อของเขามีตัว อักษร 'Kim Ho Sup' นั่นหมายความว่าเขามีบทบาทในที่สุด แม้ว่าเขา จะไม่สามารถเป็นฮีโร่ได้เนื่องจากความสามารถทางกายภาพที่ไม่มี อยู่จริง แต่พรสวรรค์ของเขาก็โดดเด่นในด้านการรวบรวมข้อมูล

"ชุนดงจัง?"

"...ฉันไม่รู้"

ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมฉันถึงชื่อชุนดง

ถ้าต้องเกิดเรื่องแบบนี้ ฉันไม่ควรเป็นหนึ่งในสองคนบนเวทีไม่ใช่เห รอ?

"เดี๋ยวก่อน ถ้าเธอไม่รู้เรื่องนั้น....

"ฉันไม่รู้"

ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ โลกนี้เป็นนิยายที่ฉันเขียน แต่ฉันอยู่ในร่างของตัว ละครที่ฉันไม่เคยเขียนมาก่อน นอกเหนือจากการเป็นนักเรียนนาย ร้อยใน Agent Military Academy ฉันยังเป็นตัวละครที่ธรรมดาที่สุด และไร้ความเกี่ยวข้องมากที่สุด ประเภทที่ไม่มีชื่ออยู่ในนิยาย กล่าว อีกนัยหนึ่ง... ฉันเป็นคนพิเศษ [1]

....ไม่ ฉันเป็นเพียงฝุ่นผง