0140

***** บทที่ 139 : จางเย่หน้าด้านไม่ยอมกลับ! + บทที่ 140 : เอารัดเอาเปรียบอีกแล้ว! *****

บทที่ 139 : จางเย่หน้าด้านไม่ยอมกลับ!

ยามดึก

ที่บ้านของเหราอ้ายหมิ่น ชั้นสองของคอมเพล็กซ์ขนาดย่อม

หลังจากจัดการเรื่องราวเสร็จเรียบร้อย จางเย่นอนอยู่บนเตียงใหญ่อันหอมกรุ่นของคุณน้าเจ้าของห้อง แล้วเริ่มคุยโว “คุณน้าเจ้าของห้อง นี่คุณอาจจะไม่รู้นะ เพราะว่าคุณมาสายไปเลยไม่ทันเห็น รู้รึเปล่าว่าผมน่าเกรงขามแค่ไหน? หา รู้ไหม? ตอนแรกที่ผมแกว่งไม้กวาดไปมั่วๆ น่ะที่จริงก็เพื่อให้ศัตรูคิดว่าอ่อนแอ แกล้งทำเป็นอ่อนแอน่ะเข้าใจหรือเปล่า? ไม่ใช่ว่าผมจัดการพวกมันไม่ได้นะ แค่พวกมันสองคนจะมาครณามือผมได้ไงล่ะ? ตลกซะไม่มี ถ้าคิดอย่างนั้นก็ถือว่าดูหมิ่นผมแล้ว ผมน่ะ ข้อแรกต้องการให้พวกมันลดการ์ดลงก่อน ข้อสองผมแค่ยั่วพวกมันเล่น ผมเองก็เป็นกังฟูนะ เทควันโดไง!”

เหราอ้ายหมิ่นกำลังง่วนหายาในกล่องปฐมพยาบาล

เฉินเฉินจ้องจางเย่ไม่วางตา “...หึหึ”