มุมมองของเชงมา ๒
และเช้าวันต่อมานั้นเอง องค์หลานหลวงก็เปลี่ยนไป ...
เมื่อตื่นบรรทมหลานหลวงมังสามเกียดสงบพระทัยเป็นอย่างยิ่ง รับสั่งราวกับลืมความโกรธเมื่อวันวานไปสิ้นสรรพ
เชงมาพยายามสะกดอารมณ์ที่ยังครุกกรุ่นออกไปให้ได้มากที่สุด ความกลัวที่จะถูกไล่ออกไปยังคงมีอยู่ไม่ขาด กระนั้นหลานหลวงมังสามเกียดก็ไม่พิโรธอันใด
ตรงข้ามทรงเปลี่ยนพระทัยทุกสิ่งสรรพ ทรงปรารถนาจะตามเสด็จพระประยูรญาติในกิจกุศลเช้า
แลที่สำคัญที่สุดคือทรงยินยอมให้บ่าวไพร่ข้าใช้นางกำนัลกลับมาประจำการหน้าที่...ทุกคน ไม่เว้นกระทั่งหน่องจาที่โดนไล่ก่อนหน้าก็ด้วย
"ให้กลับเข้ามาตามเดิม? จริงหรือพระเจ้าค่ะพระองค์?"
"เออสิ เจ้าจักให้ข้าย้ำกระไรหนักหนา"
หลานหลวงตรัสเชิงเอ็ด แต่ลักษณะนั้นแตกต่างกับวันวานราวกับฟ้ากับเหวลึก
เชงมาแม้นจะสับสนกับกิริยาหลานหลวงแต่ความดีใจนั้นแทรกอยู่ทุกช่วงกายา เขาไม่รั้งรอที่จะรีบวิ่งจ้ำตาตั้งไปทั่วสารทิศรอบวังหลายแห่ง จากนั้นรีบวิ่งเพื่อแจ้งข่าวสารแก่บรรดาสหายของเขา ทุกคนต่างดีใจขอบคุณเชงมากันยกใหญ่กระนั้นเขาก็ไม่คิดรับความชอบนี้ไว้ที่ตน
เชงมายังคงรีบรุดไปหาพลพรรคไม่ว่าตอนนี้จะไปประจำการหรือพำนักยังถิ่นใดเพื่อมาช่วยเตรียมการในตำหนักวังหน้า ข่าวสารก็ถูกส่งออกไปทั่วกัน ไปถึงกระทั่งหน่องจาซึ่งบวชหน้าไฟอยู่นอกวัง ส่งไปยังหาพระชายาแลตำหนักพระมหาเทวีเจ้าผู้ปกครองวังหลัง
...วันนั้นเป็นวันที่เชงมาเหนื่อยจนสายตัวแทบขาดที่สุด เขาไม่เคยวิ่งวุ่นในวังหลวงเช่นนี้มาก่อนนับตั้งแต่มายังหงสาวดี เขาถือรักษาระเบียบวินัยยิ่งยวดตามคำสอนที่มารดาสอนสั่งมาจากเมืองแปร แลทำตามกฏเกณฑ์เรื่อยมาไม่ให้เสียชื่อพระบิดา แต่วันนี้เจ้าตัวสลัดทุกอย่างออก เหมือนเป็นอิสระต่อพันธะที่ตรึงเขาอยู่
ถ้อยคำของหลานหลวงลอยมาขณะที่เขากำลังวิ่งไปเตรียมอุปกรณ์ตามรับสั่งให้เจ้านาย
"เพราะข้าลำบากมากเรื่องเอง ลำบากเจ้าแล้วสิหนาเชงมา"
แม้จะไม่ใช่คำพูดอะไรมากมาย แต่กระนั้นคำนี้กลับทำให้เชงมาก็รู้สึกตื้นตัน ดุจน้ำทิพย์จากฟ้าชโลมรักษาบาดแผลเก่าให้สมานหายไปเป็นปริดทิ้งด้วยความรวดเร็ว เหมือนก้อนความเศร้ากระเด็นหลุดออกไปลับ...ซึ่งเขาก็หวังว่ามันจะไม่กลับมาอีก
เชงมาไม่เคยถือโทษอีกฝ่ายเลยสักนิด อย่างไรเสียหลานหลวงก็ยังทรงพระเยาว์นัก เขาในฐานะผู้ที่อายุมากกว่าต้องเป็นแบบอย่างที่ดี ในฐานะบ่าวก็ควรถวายงานใกล้ชิด และในสถานะพี่เลี้ยงและสหายย่อมไม่มีสิ่งใดน่าปีติไปมากกว่านี้อีกแล้ว
หลานหลวง เจ้านายของเขาเปลี่ยนไปแล้ว ในทางที่ดีขึ้น...
และเจ้าตัวจะไม่ลืมเหตุการณ์คราวนี้ไปชั่วชีวิต...