หลังจากที่ผมเจอคนหน้าหล่อ ขอเรียกแบบนั้นล่ะกัน ถ้าเรียกว่าหน้าสวยแล้วเกิดมาได้ยินเข้า ประกันชีวิตผมยังไม่ได้ทำเอาไว้เลย ถึงจะไม่รู้ว่าทำไปทำไมก่อน ตายไปก็คงบริจาคการกุศล
นี้ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว คนๆนั้นก็ไม่มาปรากฏตัวให้เห็นอีกเลย คงจะเป็นคนรู้จักกับเจ้าไร่ เพราะทั้งสองคนหน้าละม้ายคล้ายคลึงกันมาก
ปกติผมจะไม่กินอาหารเช้า แต่ว่ามันต้องมช้พลังงานทั้งวัน เป็นอน่างนี้คงไม่ไหว ไม่งั้นหน้าจะหน้ามืดแบบเมื่อวันก่อนได้
เมนูเด็ดของวันนี้ก็คือ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปสองห่อใส่ไข่แลเกระหล่ำปลี รสชาติซุปต้มยำเข้มข้น อร่อยมาก ถ้าได้ลองจะต้องติดใจ
พอกินเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ล้างจาน ล็อคบ้าน เดินไปที่จักรยานสีแสดแดง ยกขาขึ้นคร่อม ถีบปั่นขึ้นภูเขาไปประมาณสองลูก เป็นอันถึงที่หมาย
ในขณะที่ผม กำลังขี่ขึ้นทางโค้งด้วยแรงถีบเต็มกำลังอยู่นั้น จู่ๆก็มีคนมาจับท้ายที่นั่ง ทำเอารีบหยุดแทบไม่ทัน
" นี่คุณ มันอันตรายนะ เล่นอย่างนี้ได้ยังไง มันเป็นทางโค้งแถมชันด้วย"
ร่างสูงว่าไปบ่นไป โดยที่ไม่หันกลับไปมองดูคนด้านหลัง เพราะคิดว่าถ้าพูดขนาดนี้ก็คงปล่อยมือแล้ว
แต่ก็ผิดคาด แรงยวบและน้ำหนักที่เพิ่มมา ทำเอาดินหันไปมองอีกคนให้เต็มตา ช่างกล้านัก คงไม่รู้จักไอ้ดินคนนี้สินะ กิติศักดิ์ออกจะได้ไกล เด็กเห็นหน้ายังร้องไห้ไม่ออก
ปากได้รูปที่กำลังจะเปิดออกเทศนาอีกรอบ ต้องรีบหุบอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มร่างเพียวสูงโปร่ง ที่ตอนนี้กำลังนั่งกอดอก มุมปากกระตุก กึก กึก เก็งขึ้นเป็นรอยยิ้มอย่างช้าๆ
" ขอโทษที่รบกวนนะครับ แต่รถผมเสีย พึ่งเรียกรถลากไปก่อนหน้าที่คุณจะมาก่อนหน้านี้ไม่นานช่วยไปส่งผมหน่อยได้ไหมครับ ขอบคุณครับ"
ร่างสูงโปร่ง เอ่ยพลางยิ้มหวาน ขนแขนตั้งเลยครับงานนี้ ทำอะไรได้นอกจากเซย์เยส
งั้นรถที่โดนแบกไป คือรถของคนตรงหน้า ที่เขาขับสวนไปก่อนขึ้นตีนเขา ว่าแต่เขาต้องเป็นคนปั่นขึ้นเชาคนเดียวหนึ่งลูกครึ่งเลยสินะ น้ำหนักก็ไม่ใช่น้อย น่องขาได้แข็งเป็นเหล็กแน่
หมับ
"ไม่ต้องเกรงใจครับ ปั่นไปเลย นอกจากจับที่เอว ผมไม่ทำอะไรนอกเหนือจากนั้นหรอก"
บอกหน้าตาแสนสดใส แต่จับแน่นไปไหม ถามจริงๆ แล้วผมเลือกอะไรได้ไหมครับ ถีบต่อไป สู้โว้ย อ๊ากกกกกก~
ว่าแต่คุณเขาจะให้ส่งตรงไหน ลืมถาม จะกล้าเสี่ยงตายกันไปมอง ก็ไม่ดีกว่า แค่ขับจักรยาน รู้ไหมว่ามันต้องใช้สมาธิเยอะแค่ไหน
เพื่อความปลอยภัยของชีวิต ปั่นไปเลื่อนไปนี้แหละ ถึงไหนเดียวเขาก็คงสะกิดบอกเอง ล่ะมั้ง
เกิดเป็นไอ้ดินชีวิตติดดินสุดๆ อ่านี้แหละรสชาติของชีวิต ครั้งนึงคนเราต้องประสบเหตุหารที่เฝอยากเลี่ยง แต่ทำไม่ได้