- 2 chNội dung
- số lượng người đọc
- N/AHỖ TRỢ
กาลครั้งหนึ่งในโลกอันกว้างใหญ่ที่มีทั้งหมด8เผ่า คือ 1.เผ่ามนุษย์ 2.เผ่าเอลฟ์ 3. เผ่าคนยักษ์ 4.เผ่าคนแคระ 5. เผ่ามาร 6.เผ่าบนฟ้า 7. มนุษย์สัตว์ และ 8. เผ่าที่ได้ชื่อว่าแข็งแกร่งที่สุด แต่ได้หายสาบสูญเมื่อ400ปีก่อนนั้นคือ”เผ่าเทพ” ได้มีบุรุษผู้ซึ่งได้รับการยอมรับจากคนทั้งโลกว่าแข็งแกร่งที่สุดในเผ่ามนุษย์ เขาได้เข้าการรับการทดสอบจากเสาแห่งการพิชิตทั้ง108เสา ซึ่งเขาได้ผ่านมาแล้วทั้งสิ้น78เสา และในเวลาไม่นานเขาได้เข้าท้าทายเสาที่79 ในเหตุการนั้นทำให้คนทั้งโลกต้องอึ้งเพราะเขาได้หายตัวไปอย่างลึกลับ ตัดมาในปัจจุบันในปี2545(หลังจากคนที่แข็งแกร่งที่สุดได้หายสาบสูญไป 300ปี) ได้มีเด็กหนุ่มผู้ซึ่งฝันจะเป็นบุคคลที่จะพิชิตเสาทั้ง108ไห้ได้ และเขาจะถูกผู้คนทั้งโลกเรียกขานกันในเวลาต่อมาว่า เทพผู้พิชิต
ในเช้าอันสดใส เด็กหนุ่มได้ตื่นนอนมาในสลัมที่แสนจะแออัด และได้ออกไปทำงานเป็นคนแบกสัมภาระไห้กับพ่อค้าที่กำลังจะไปตั้งร้าน และนั้นเหละคือพระเอกของเรื่องนี้ ชายผู้นั้นชื่อว่าวาริอัส ชายผู้ที่จะแข็งแกร่งที่สุดในโลก เขาได้ทำงานกับพ่อค้าคนนี้ตั้งแต่อายุ6ปีจนปัจจุบันเขามีอายุ11ปี ตั้งแต่เขาเกิดมานั้นเขาไม่เคยเห็นหน้าพ่อหรือแม่เขาเลยสักครั้งเขาได้ถูกเจ้าแห่งสัตว์ป่าหรือคิงคองที่มีสติปัญญาเท่ากับมนุษย์นั้นเลี้ยงมา
พ่อค้าคนนั้นได้พูดกับวาริอัสว่า "พรุ้งนี้เจ้าก็จะอายุ12ปีแล้วนะเจ้าจะต้องไปประเมิน คิ(ค่าพลัง) และเข้าเรียนกับสถาบันแล้วนะ
วาริอัส "นี่ตาแก่ผมน่ะไม่เป็นไรหรอก แต่ตาแก่น่ะจะทำงานคนเดียวไหวแน่หรอ"
พ่อค้า "ฉันทำงานนี้มา40ปีแล้วน่ะขาดเด็กอย่างแกไป จะเป็นอะไรไปล่ะ"
ซึ่งงานที่ว่ามานั้นคือขายซากมอนสเตอร์และวาริอัสก็จะคอยช่วยล่าและแบกซากไปไห้ตาแก่ที่ร้าน วันนี้ซึ่งเป็นเหมือนกับวันสุดท้ายที่วาริอัสจะได้ทำงานนี้เขาจึงไปล่ามอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเขตเริ่มต้น นั้นคือหมาป่าเขี้ยวยาวสามเขา ซึ่งเป็นมอนสเตอร์ที่สู้ได้ยากเพราะ เขาและเขี้ยวที่แหลมคมรวมถึงความเร็วของมันที่เร็วกว่ามนุษย์ปกติถึง2เท่า วาริอัสได้เข้าไปต่อสู้กับมันอย่างสูสี แล้ววาริอัสคิดว่านี่มันนานเกินไปจนพระอาทิตย์จะตกดินแล้ววาริอัสจึงใช้พลังทั้งหมดที่เขามีใส่หมาป่าตัวนั้นแต่ไม่สำเร็จ จนวาริอัสเกือบจะสิ้นชีพ แต่ในตอนนั้นได้มีผู้อาวุโสออกมาช่วยไว้ได้ทันและฆ่าหมาป่าตัวนั้นไป วาริอัสจึงได้ขอบคุณและถามผู้อาวุโสว่าท่านชื่ออะไร
ผู้อาวุโส "เจ้ายังไม่จำเป็นต้องรู้ตอนนี้เพราะเจ้าจะได้เจอข้าในอีกไม่ช้า"แล้วผู้อาวุโสก็ได้บินหายไป
วาริอัสเห็นเป็นเช่นนั้นจึงพูดขอบคุณอีกครั้งและเก็บซากศพไปไห้ตาแก่ พอไปถึงร้านตาแก่ก็ถามวาริอัสว่า
พ่อค้า "นี่เจ้าไปล่ามาเองไช่ไหม" *พ่อค้าไม่เชื่อในสายตา*
วาริอัส " ไช่ ข้าไปล่ามันแต่ข้าไม่ไช่คนที่ฆ่ามัน "
วาริอัสเล่า "ข้าออกไปจะล่าเจ้าหมาป่าเขี้ยวยาวสามเขา แต่พลังของข้าก็ไม่พอที่จะจัดการมัน และในตอนที่จะเสียท่ามัน ก็ได้มีผู้อาวุโสมาช่วยข้าไว้"
พ่อค้า "ผู้อาวุโส? ใครกัน"
วาริอัส "ท่านอาวุโสไม่ได้บอกชื่อกับข้า"
พ่อค้า" เจ้านี่น่ะทำอะไรเกินตัวจริงๆ เจ้าต้องคุณท่านนั้นจริงๆ ไม่งั้นเจ้าคงไม่อายุ12ปีหรอกน่ะ"
วาริอัส "พรุ่งนี้ท่านก็จะไม่ได้เจอข้าข้าแล้วนะดูแลตัวเองดีๆล่ะ ตาแก่"
วาริอัสและพ่อค้าคนนั้นก็ได้กินไวย์อำลากัน แล้ววาริอัสจึงได้ขอแยกตัวไปนอนเพื่อจะไปประเมินคิในตอนเช้า
