Vol.4-008 - ต้าเป่าผู้ปราดเปรื่อง!

บทที่ 8 ต้าเป่าผู้ปราดเปรื่อง!

ชายชราผมขาวเห็นสีหน้าเย็นเยียบของต้าเป่า เขาไม่เข้าใจว่าเด็กคนหนึ่งจะเอาความกล้าหาญเช่นนี้มาจากไหน ถึงได้ทำเรื่องเช่นนี้กับผู้ที่มีพลังสูงส่งอย่างเขาได้

ทว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมานั่งหาคำตอบ ชายชราตระหนักได้ว่าต้าเป่ากำลังจริงจัง หากตนไม่ยอมไปเก็บผลไม้ละก็ ต้าเป่าก็จะให้นกหลวนศักดิ์สิทธิ์ส่งเขาลงไปยังหุบเหวลึกหมื่นจั้งเบื้องล่างอย่างแน่นอน

หากเป็นเมื่อก่อน อย่าว่าแต่หุบเหวลึกหมื่นจั้งเลย ต่อให้เป็นแดนมังกรเขาก็กล้าไปเยือน ติดก็ตรงที่วรยุทธ์ของเขาฟื้นฟูไม่ได้แล้วน่ะสิ แต่บุรุษอกสามศอกอย่างไรไม่เสียเปรียบง่ายๆ หรอก!

แม้ว่าการเก็บผลไม้จะอันตราย แต่หากตนระมัดระวังสักหน่อย โอกาสที่จะตกลงไปในเหวก็จะมีเพียงน้อยนิด

“อะแฮ่ม” ชายชรากระแอม “พวกเจ้าจะกินกี่ผล”

สิ่งเขาไม่คาดคิดก็คือ ต้าเป่าไม่ได้ให้นกหลวนศักดิ์สิทธิ์คาบชายชรากลับมา แต่กลับเขียนต่อไปว่า ‘ข้าให้โอกาสท่านพูดอีกครั้ง’

ชายชรางุนงงเหลือเกิน ข้าพูดอะไรผิดอีกเล่า เจ้าไม่ได้จะให้ข้าเก็บผลไม้ให้หรอกหรือ? ข้าถามพวกเจ้าว่าจะกินกี่ผลยังฟังดูไม่จริงใจมากพออีกหรืออย่างไร?