บทที่ 366 ทายาทสตรีศักดิ์สิทธิ์
อวี๋หวั่นไม่รู้ว่าบนโลกนี้จะมีผู้ที่กระแทกจนพื้นทะลุเป็นหลุมได้ เขาต้องตกลงมาจากที่สูงแคไหนจึงจะมีแรงมากเช่นนี้?
อวี๋หวั่นถูกตาข่ายซิวหลัวคลุมไว้ เธอรู้ดีว่าตนตกลงไปในหลุมอย่างแน่นนอน
แต่นี่ดูไม่ยักคล้ายกับเป็นเพียงหลุมเท่านั้น อวี๋หวั่นรู้สึกว่าตนไถลลงไปในโพรงขนาดใหญ่ คดเคี้ยวและไร้ที่สิ้นสุด แสงสว่างเหนือศีรษะหายไปแล้ว เธอค่อยๆ จมดิ่งลงสู่เบื้องล่าง
โชคดีที่เจ้าเบาะรองนั่งมนุษย์นี้รองไว้ เธอจึงไม่นับว่ารู้สึกเจ็บ
ไม่รู้ว่าไถลลงไปในหลุมนานเท่าใด บั้นท้ายของอวี๋หวั่นลื่นลงไปจนแทบด้านชา ในที่สุดก็ไถลออกมาจากปากโพรงนั้น กระเด้งกระดอนไปยังพื้นที่ปูด้วยหญ้าจนฝุ่นตลบอบอวล
อวี๋หวั่นไอโขลกเพราะเศษหญ้าและฝุ่น
เธอสะบัดแขนเสื้อ ยกมือขึ้นปิดปากปิดจมูก และลุกขึ้นมาจากเบาะรองนั่งเนื้อมนุษย์ของเธอ
ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรืออย่างไร แต่เธอรู้สึกว่าขณะที่เธอกำลังไถลลงมานั้น เบาะรองนั่งเนื้อมนุษย์ของเธอก็ยวบยาบอยู่บ้าง
เอ...เธอ...เธอไม่ได้หนักขนาดนั้นสักหน่อย…
“เป็นอย่างไรบ้าง?” อวี๋หวั่นเอ่ยถาม
อีกฝ่ายไม่ตอบ
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com