0711 ยั่วโทสะหรือ

บทที่ 711 ยั่วโทสะหรือ

พั่งจื่อหันหน้ามามองกลับไปกลับมาอยู่เนิ่นนาน ศีรษะสิงเทียนกลับมีสีหน้าดุร้ายยิ่งขึ้น จึงเอ่ยว่า “ลูกพี่ เจ้าไปช่วยข้าหน่อยสิ”

“ข้าไปจะมีประโยชน์อะไร คงมิใช่จะให้ข้าแช่แข็งเขานะ แบบนี้ก็ใช้พิษไม่ได้ทั้งยังใช้นวมไม่ได้น่ะสิ หน้าไม่มีเลือด ดูดออกมาไม่ได้ เอาแบบนี้ ถ้าเจ้ากลัว ข้าจะไปยืนบนกรงเป็นเพื่อน ตรงนั้นดูเหมือนจะปลอดภัยหน่อย” จินเฟยเหยาส่ายศีรษะ นางแค่ยอมรอพริบตาที่วิญญาณเทพออกมาอยู่ด้านข้าง

“ไร้มนุษยธรรมจริงๆ” พั่งจื่อพึมพำ ถึงจะรู้เป้าหมายที่จินเฟยเหยามา ทว่าเผชิญหน้ากับศีรษะสิงเทียนแบบนี้ มันยังรู้สึกกดดัน

จินเฟยเหยาฉุดดึงพั่งจื่อเดินเข้าไปใกล้กรงสยบวิญญาณ มองดูศีรษะของสิงเทียนใกล้ๆ ยิ่งอัปลักษณ์มากขึ้น ฉุดดึงพั่งจื่อ คนทั้งสองร่อนลงเหนือกรงสยบวิญญาณ ตำแหน่งนี้อยู่บนศีรษะสิงเทียนพอดี จินเฟยเหยาชี้ไปด้านล่างพลางเอ่ย “พั่งจื่อ เอาน้ำพิษธรรมดาออกมาลองดูก่อน”