0454 พี่เป่า

บทที่ 454 พี่เป่า

“แสร้งเกียจคร้านให้มันน้อยๆ หน่อย ก็แค่ไม่พอใจภาพวังวสันต์เท่านั้น” เจ้าแม่ต้นไม้วิญญาณจริงจะไม่รู้ความหมายของนางได้อย่างไร นี่เป็นคนที่มีชีวิตอยู่มาตั้งหลายหมื่นปีแล้วนะ เข้าใจแผนการเจ้าเล่ห์เล็กๆ น้อยๆ แบบนี้เป็นอย่างดี

จินเฟยเหยาทำหน้าหนาตอบว่า “เอาแบบนี้ ให้ข้าเลือกอีกชิ้น ถึงอย่างไรก็ไม่ใช่ของท่าน วางไว้ก็สะสมฝุ่น”

“ไม่ได้ ถ้าเขากลับมาไม่เห็นสิ่งของแล้วออกจากบ้านไปอีกจะทำอย่างไร” เจ้าแม่ต้นไม้วิญญาณจริงปฏิเสธ ไม่เหลือที่ให้เจรจาเลยสักนิด

“เขาไปนานเพียงใดแล้ว?” จินเฟยเหยาสงสัยว่าบุรุษผู้นี้คงตายไปแล้วหรือลืมเจ้าแม่ต้นไม้โดยสิ้นเชิงไม่กลับมาอีก

เอ่ยถึงสามีของตนเอง เจ้าแม่ต้นไม้วิญญาณจริงก็แสดงสีหน้ามีความสุขทันที “ไปได้ห้าพันกว่าปีแล้ว ไม่ถือว่านานนัก”

จินเฟยเหยามองนางอย่างตกตะลึงสุดขีด ไปตั้งห้าพันปีแล้ว ยายนี่ถึงกับยังรออยู่ที่นี่ หากตนเองไม่ปลุกนาง นางยังกะจะนอนหลับต่ออีก จะหลับหนึ่งแสนสองแสนกว่าปีเลยหรือ