0330 คำพูดอันห้าวหาญ
บทที่ 330 คำพูดอันห้าวหาญ
จินเฟยเหยากระพริบตาเอ่ยว่า “เหตุใดพวกเจ้าจึงไม่พยายามด้วยตนเอง ดูเหมือนเป็นทาสมาสี่พันกว่าปีแล้ว อย่างพวกเจ้า อย่าให้เผ่ามารของโลกวิญญาณอื่นได้เห็นเชียว ไม่รู้ว่าจะมีโทสะจนเป็นเช่นไร อีกทั้งเส้นผมสีดำอย่างเจ้าคือชนชั้นสูงของเผ่ามารมิใช่หรือ? ถ้าให้คนที่ข้ารู้จักเห็นพวกเจ้าใช้ชีวิตแบบนี้ อาจจะกวาดล้างพวกเจ้าให้เกลี้ยงทันทีจะได้ไม่ทำให้เผ่ามารขายหน้า”
คำพูดของนางเสียดสีราชันภูติ เขาคำรามด้วยสายตาเดือดดาล “ทรัพยากรทั้งหมดของที่นี่ถูกเผ่ามนุษย์ควบคุม พวกเราสามารถมีชีวิตอยู่ได้นับว่าไม่ง่ายแล้ว จะเอาอะไรมาฝึกบำเพ็ญ! ไม่มีพลังการบำเพ็ญเพียรอันสูงส่งก็สู้เผ่ามนุษย์ไม่ได้จึงต้องเป็นทาสของพวกเขาชั่วชีวิต!”
“ไปโลกอื่นสิ จะรอความตายอยู่ที่นี่ทำไม?” จินเฟยเหยาใช้มือกอดอก หรี่ตาเอ่ยถาม
“ไม่มีเส้นทาง”
“...แบบนี้เอง”
“พวกเจ้าพยายามเข้าเถอะ คงสำเร็จเข้าสักวัน ถึงอย่างไรคนที่นี่ก็แค่ขั้นกำเนิดใหม่ เรื่องจิ๊บๆ” จินเฟยเหยาพยักหน้ารับ
Chương bị khóa
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com