แนวหน้าของที่ราบลุ่ม

ตอนที่ 1077 แนวหน้าของที่ราบลุ่ม

“รางเหล็กพวกนี้คือส่วนสุดท้ายของวันนี้แล้ว” ลีฟโผล่ออกมาจากพุ่มไม้ครึ่งตัว “รบกวนเจ้าด้วยนะ”

“ข้าจัดการเอง!” มอลลี่ตบหน้าอกตัวเอง จากนั้นจึงผิวปากออกมา “ออกมาได้แล้ว ผู้ช่วยวิเศษของข้า มอมอตา!”

ลูกบอลสีน้ำเงินลูกหนึ่งลอยออกมาจากกลางอากาศ แถมยังขยายใหญ่จนสูงขึ้นไปถึงยอดไม้อย่างรวดเร็ว มันยื่นแขนที่เหมือนจะโปร่งใสออกมาแล้วโกยเอารางเหล็กที่วางกองอยู่บนพื้นขึ้นมา ก่อนจะกลืนมันลงไปในท้อง แต่ว่ารางเหล็กนั้นใหญ่เกินไป การจะกลืนมันเอาไว้ในตัวทั้งหมดดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ ด้วยเหตุนี้ปลายทั้งสองด้านของรางเหล็กจึงโผล่ออกมานอกตัวผู้ช่วยวิเศษ ดูเผินๆ แล้วเหมือนกับลูกบอลถูกแทงอย่างไรอย่างนั้น

“มอมอ...ตา? ข้าจำได้ว่าครั้งที่แล้วเข้ายังเรียกมันว่ามอมอคาอะไรอยู่เลยไม่ใช่เหรอ”

“จริงเหรอ?” มอลลี่เอียงหัวตอบ “แต่ว่านั่นมันไม่ใช่สิ่งสำคัญ สิ่งสำคัญคือต้องตะโกนมันออกมา ถึงจะทำให้ดูมีพลังใช่ไหมล่ะ?”

“เอ่อ” ลีฟคิดเล็กน้อย “ลูน่าเป็นคนบอกเจ้าเหรอ?”

“เอ๋ ท่านรู้ได้ยังไง?” มอลลี่ถามอย่างสงสัย “แถมนางยังชวนข้าเข้าทีมนักสืบของนางด้วยนะ”