หมดทางหนี

ตอนที่ 506 หมดทางหนี

ชั่วพริบตา บนถนนก็มีเศษหินและเศษฝุ่นเล็กๆ ฟุ้งกระจายขึ้นมา บริเวณโดยรอบมีเสียงปึงปังดังสนั่นหวั่นไหว ร่างกายของศัตรูกระตุกขึ้นมาอย่างแรง ด้านหลังมีละอองเลือดพ่นออกมาเป็นสาย ห่ากระสุนก่อตัวเป็นเหมือนกำแพงที่มองไม่เห็น หยุดการพุ่งเข้ามาของกองทัพคลั่งเอาไว้

“ดีมาก!”

“ฆ่าไอสัตว์ประหลาดพวกนี้ซะ!”

เนลเองก็กำหมัดขึ้นมาอย่างตื่นเต้น เกราะของศัตรูที่ถูกปืนกลสาดกระสุนใส่เกิดประกายไฟเล็กๆ ขึ้นมา หากยิงถูกส่วนหัวหรือหน้าอกก็แทบจะเสียชีวิตในทันที ต่อให้ยิงถูกแขนขาก็ต้องแขนขาดขาขาด ไม่เหมือนปืนลูกโม่ที่โดนยิงเข้าไปแล้วยังยืนสู้ต่อได้ ที่สำคัญกว่านั้นก็คือกระสุนที่ยิงออกไปแทบจะไม่มีจังหวะเว้นว่างเลย ต่อให้ยิงพลาดไปสองสามนัดก็ไม่เป็นปัญหาอะไร

ในตอนที่เสียงปืนหยุดลง ตรงปากกระบอกปืนมีควันสีขาวลอยออกมา กองทัพคลั่งทิ้งซากศพเอาไว้กับพื้นแล้วถอยหลังหนีไปด้วยความหวาดกลัว ส่วนคนที่ถูกกระสุนแต่ยังไม่ตายก็ได้แต่นอนร้องครวญครางอยู่บนพื้น เนลมองเห็นความหวาดกลัวอยู่ในสายตาของพวกเขา

“ยกปืน!” หัวหน้าหน่วยคำรามเสียงดัง