จุดจบที่ถูกกำหนดไว้

บทที่ 267 จุดจบที่ถูกกำหนดไว้

เมนเดินผ่านทางเดินอันมืดมิด แล้วโดยสารกรงเหล็กลงไปยังถ้ำขนาดใหญ่ใต้ดิน จนในที่สุดก็มาถึงวิหารลับ

อะพอลเลอันรออยู่ที่หน้าประตูแล้ว

เขาดูแก่ลงกว่าครั้งก่อนที่เจอเล็กน้อย เบ้าตาคู่นั้นบุ๋มลึกลงไป รอยย่นที่หางตาแผ่ขยายไปทั่วแก้มราวกับใยแมงมุม มีเพียงรอยยิ้มเท่านั้นที่ยังคงอบอุ่นและเต็มไปด้วยความห่วงใย เมนรู้สึกขอบตาร้อนผ่าว เข่าทั้งสองพลันทรุดลงตรงหน้าอีกฝ่าย “พระสันตะปาปา พวกเรา...”

“ลุกขึ้นเถิด เด็กน้อย” เสียงของพระสันตะปาปาราบเรียบและเยือกเย็น “ได้ยินว่าพวกเจ้าเจอปัญหาใหญ่หรือ เข้าไปคุยกันข้างในดีกว่า”

วันนี้ไม่มีพิธีเปลี่ยนร่างนักรบอาญาสิทธิ์ ภายในโถงใหญ่ไม่มีเทียนที่วางเรียงตามแนวกำแพงเหมือนหมู่ดาว จะมีก็เพียงเชิงเทียนที่วางตามมุมต่างๆ เท่านั้น พระสันตะปาปานั่งประจำที่แล้วถอนใจว่า “ว่ามาเถอะ เกิดอะไรขึ้นข้างนอกกันแน่”