บทที่ 204 ทิลลี วิมเบิลดัน
หลังจากทั้งสองคนแสดงความห่วงใยกันสักพัก แอชเชสก็สังเกตเห็นกองหินคล้ายอัญมณีวางอยู่ตรงหน้าอีกฝ่าย จึงถามอย่างสงสัย “ของพวกนี้คืออะไรหรือเพคะ”
“มานี่สิ” ทิลลีตบที่นั่งข้างๆ “ข้าจะให้เจ้าดูอะไรสนุกๆ”
แอชเชสนั่งขัดสมาธิลงข้างเธอ ดูเธอสวมถุงมือไหมสีขาวหนึ่งข้าง บริเวณหลังมือฝังทับทิมระยิบระยับ
“นี่คือ...หินสะกดรอยหรือเพคะ”
ทิลลีไม่ตอบ เพียงแต่ยิ้มพลางยื่นมือไปยังที่ว่าง ทันใดนั้น สายฟ้าก็พุ่งออกมาจากนิ้วเธอ กระแทกลงกับพื้น ส่งเสียงดังเปรี้ยงปร้าง ควันดำผุดขึ้นมาจากพื้น ตำแหน่งที่ถูกสายฟ้าฟาดปรากฏรอยไหม้สีดำขนาดเท่าฝ่ามือ
แอชเชสแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง “ฝ่าบาท...ทรงมีพลังใหม่หรือเพคะ”
ทิลลี วิมเบิลดันเป็นอมนุษย์ พลังของเธอใช้ได้แค่กับตัวเอง โดยจะแสดงออกในรูปของปัญญาที่เฉียบคม เธอไม่สามารถปล่อยพลังออกมาข้างนอกเหมือนแม่มดทั่วๆ ไปได้ แต่สายฟ้าเมื่อครู่นี้แสดงให้เห็นแล้วว่า เธอได้พลังใหม่เพิ่มขึ้นมา...ทว่า แม่มดไม่สามารถครอบครองพลังหลักได้สองชนิด เรื่องนี้แม่มดทุกคนต่างรู้ดี
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com