บทที่ 162 ฝึกยิงปืน
“โกหกทั้งเพ” พอเห็นโรแลนด์กลับมาที่ห้องทำงานหลังจากจัดการเรื่องนักเล่นแปร่ธาตุเสร็จ ไนติงเกลก็ส่งเสียงออกมา “ตำราโบราณสี่ร้อยกว่าปีอะไร ‘เคมีขั้นต้น’ นั่นฝ่าบาททรงเขียนให้บุ๊กอ่านชัดๆ ความรู้พวกนั้นสักวันก็ต้องเอาไปสอนชาวเมืองอยู่แล้ว”
“ข้าโกหกเพราะหวังดีหรอก” โรแลนด์ยกแก้วขึ้นจิบชา...นับตั้งแต่มาร์เจอรี แม่ค้าจากเมืองหลวงเอาชาดำมาให้ เขาก็ไม่ต้องดื่มน้ำอุ่นหรือเบียร์ทุกวันอีกต่อไป “เจ้าชายที่อยู่แต่ในวังจะรู้เรื่องเล่นแร่แปรธาตุได้อย่างไร หรือหากจะรู้ ก็ต้องรู้มาจากนักเล่นแร่แปรธาตุในเมื่อหลวงนั่นล่ะ สู้ให้เขาเอาตำราไปศึกษาเอง เขาน่าจะยอมรับได้ง่ายกว่าฟังข้าสอนกระมัง อย่างไรเสียมนุษย์เราก็เชื่อตัวเองที่สุดนี่นา”
“อ้อ” ไนติงเกลค้อมตัว ขยับไปตรงหน้าโรแลนด์ “เช่นนั้นฝ่าบาทได้ความรู้พวกนี้มาจากไหนเพคะ”
“เอ่อ...” โรแลนด์เพิ่งจะอ้าปาก ก็ถูกไนติงเกลใช้นิ้วแตะปากไว้ “หากไม่ทรงอยากบอก ก็ไม่ต้องทรงบอกหรอกเพคะ หม่อมฉันไม่อยากฟังคำโกหกของฝ่าบาท”
เขากะพริบตาปริบๆ อีกฝ่ายจึงเก็บมือกลับไป
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com