สำรวจ

บทที่ 397 สำรวจ

พอโรแลนด์รู้เรื่องเข้าก็สะดุ้งโหยง

เขาไม่เสียเวลาถามรายละเอียดมาก แต่รีบตามลีฟมาที่สวนดอกไม้หลังปราสาททันที เวลานั้น ไลต์นิ่งกำลังขนศพปีศาจลงจากหลังเมซีอยู่

“ฝ่าบาท พวกเราชนะแล้วเพคะ!” พอเห็นเจ้าชาย สาวน้อยก็กระโดดใส่อ้อมอกเขาทันที “พวกเราชนะปีศาจแล้ว!”

“ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บใช่หรือไม่”

“ไม่มีเพคะ ทุกคนปลอดภัยดี” เธอเงยหน้าขึ้น ดวงตาคู่นั้นเปล่งประกายเป็นเชิงว่า ‘ชมหม่อมฉันสิเพคะ’ หากเธอมีหางล่ะก็ ป่านนี้คงกระดิกรัวไปแล้ว

โรแลนด์ถอนหายใจ พอเห็นอีกฝ่ายแสดงสีหน้าแบบนั้น เขาก็ไม่อยากตำหนิเธอว่าทำไมเห็นปีศาจแล้วถึงไม่รีบกลับมารายงานก่อน สุดท้ายเลยได้แต่ปล่อยผ่านไป “ไม่มีใครบาดเจ็บก็ดีแล้ว ว่าแต่...เรื่องราวเป็นมาอย่างไรกันแน่”

หลังจากฟังคนทั้งสามแย่งกันเล่าเรื่องจนจบ เขาก็เข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างคร่าวๆ

การต่อสู้ของพวกเธอดูเหมือนไม่อันตรายก็จริง แต่แท้จริงแล้วเต็มไปด้วยความเสี่ยงมากมาย หากไม่ใช่เพราะเมซีฝืนรับลำแสงไว้ได้ หรือพวกปีศาจมีวิธีดิ้นหลุดจากเถาวัลย์ของลีฟล่ะก็ ผลสุดท้ายจะเป็นอย่างไรก็ไม่รู้