ณ ทรงวาด 22
"มองหน้าอั๊วทำไมอาตี๋"
"วันนั้นที่เกิดเรื่องที่โรงงิ้ว เฮียอยู่ที่ไหน"
"อะไรนะ"
"วันนั้นที่เกิดเรื่องที่โรงงิ้ว เฮียทำกระไร อยู่ที่ไหน"
"นี่ลื้อกำลังสงสัยอั๊วหรือ อั๊วเป็นพี่ชายแท้ๆ ของทั้งลื้อและไอห่าว ทำไมมาสงสัยกันเช่นนี้ อาม๊ารู้คงโกรธตาย"
"อั๊วพูดตามสิ่งที่มันเป็นนะเฮีย"
"มันเป็นอย่างไร เกิดอะไรขึ้นถึงได้มาสงสัยกันเช่นนี้"
"อาหงเป็นปกติกับทุกคนยกเว้นเฮียห่าว ทั้งยังบอกว่าคนที่ทำร้ายเธอมักแต่งตัวอย่างพวกฝาหรั่ง เฮียจะให้ฉันคิดอย่างไร แล้วไหนจะที่เฮียวิ่งเข้าไปช่วยเหมยกุ้ยในซอยนั่น ทั้งที่มันเป็นซอยตัน ซอยที่แทบไม่มีใครเข้าไป ถ้าเฮียไม่รู้มาก่อนว่าจะมีคนเข้าไปทำร้ายเธอ เฮียจะเข้าไปทำอะไร"
"นายจะบ้ารึไงเฟยเจิน คนอื่นให้สงสัยมีตั้งเยอะตั้งแยะ มาสงสัยคนในครอบครัวกันเอง"
เหมยกุ้ยพูดขัดบทสนทนาของสองพี่น้อง ในระหว่างที่ซีซวนนั่งขมวดคิ้ว
"นี่ไม่ใช่เรื่องของเธอเหมยกุ้ย"
เฟยเจินหันมาตะคอกใส่ จนเหมยกุ้ยต้องสะดุ้ง และเกือบจะร้องไห้ เพราะเหมยกุ้ยไม่เคยถูกเฟยเจินพูดใส่กันแบบนี้
เหมยกุ้ยก็ทำได้เพียงถอนหายใจ ก่อนจะนั่งเงียบๆ ฟังบทสนทนาต่อไป
Chương bị khóa
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com