"ฝันดีนะ เหมยกุ้ย"
เฟยเจินพูดเสียงเบาในตอนที่เห็นอีกคนเดินขึ้นบันไดไปทางชั้นสองของบ้านใหญ่ เพราะคิดว่าอีกคนคงจะไม่ได้ยินในสิ่งที่ตัวเองพูด
"ฝันดีเหมือนกันนะ เฟยเจิน"
แต่เหมยกุ้ยกลับหันหลังกลับมาตอบกลับประโยคนั้น ทำเอาเฟยเจินถึงกับไปไม่เป็น รีบเดินออกจากโถงบ้านไปทางห้องครัวอย่างไม่มีสาเหตุในทันที ส่วนเหมยกุ้ย ก็ยืนหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเดินขึ้นบันไดไป
กลายเป็นว่าเฟยเจินไม่สามารถหาคำตอบให้ตัวเองได้เลย ว่าที่คืนนั้นตนเองไม่สามารถจะนอนหลับได้ เป็นเพราะว่าภาพคนถูกทำร้ายยังติดตา หรือว่าเพราะเขินคำพูดของอีกคนที่บอกฝันดีใส่กันแน่
แต่พอผ่านไปเพียงไม่กี่วัน การบอกฝันดีใส่กันและกันของเฟยเจินและเหมยกุ้ย ดูจะกลายเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว จนคนงานที่ทำงานอยู่ในบ้านของเฟยเจินเป็นอันต้องซุบซิบกันเสมอ ว่าผู้จัดการร้าน พ่วงด้วยตำแหน่งผู้ช่วยของเฟยเจินอย่างเหมยกุ้ย กำลังค่อยๆ โขมยหัวใจเฮียเจินอย่างไม่รู้ตัวหรือเปล่า
เพราะทุกคนในบ้านเห็นเหมือนกัน ว่าเฟยเจินถึงขั้นไปไม่เป็นทุกครั้ง ที่ได้บอกฝันดีเหมยกุ้ย แม้ว่าจะพยายามปกปิดแค่ไหนก็ตาม
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com