"หล่อนเป็นใคร ทำไมถึงเร่มาถามหาผัวฉันถึงหน้าเรือนหอของเรา"
ผู้หญิงคนที่กำลังดูดอกไม้อยู่พูดพร้อมกับเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจนัก แต่ถึงกระนั้น เธอก็ยังสงวนท่าทีอย่างสง่างามเอาไว้ ไม่พุ่งเข้ามาหาอย่างโกรธเคือง ไม่เหมือนพวกเมียหลวงที่เตรียมตัวจะตบเมียน้อยในละครที่เหมยกุ้ยเคยดู
เหมยกุ้ยสะดุ้งตกใจกับการต้อนรับคนตรงหน้า ก่อนจะตั้งสติได้และตอบกลับไปอย่างสุภาพ
"คุณคือภรรยาคุณหลวงโยธาภากรหรือคะ"
เหมยกุ้ยถาม เพราะจากการที่อีกคนใส่ผ้ารัดอกที่มีลายสวยงาม ผิดแปลกจากคนทั่วไปในพระนครที่มักจะเป็นผ้าสีพื้นๆ แถมเธอยังใส่สร้อยทองเส้นใหญ่เสียด้วย หากมิใช่ภรรยาคุณหลวงอย่างที่เธออ้าง ก็คงต้องเป็นคุณแม่ของคุณหลวงกระมัง
"ใช่ มีธุระกระไร ไม่รู้หรือว่าเป็นสตรี มาเทียวไล้เทียวขื่อผู้ชายถึงบ้าน มันไม่งาม"
"ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะคุณ คือว่า.."
เฟยเจินที่มองอยู่เห็นท่าไม่ดีจึงรีบเข้าไปกลางบทสนทนา เพราะเกรงว่าหากปล่อยให้เหมยกุ้ยพูดคุยกับผู้หญิงคนนั้นเพียงคนเดียว จะต้องเกิดการทะเลาะวิวาทเป็นแน่
"เธอมากับกระผมขอรับ สรุปแล้ว คุณคือภรรยาหลวงโยธาภากรใช่หรือไม่ขอรับ"
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com