webnovel

WOUNDS

Third Person's P.O.V

Agad na tinawag ni Mino si Alonzo upang makiusap dito na tulungan siyang mailipat si Vreihya. Hindi niya basta-basta mabubuhat ang kaawa-awang binibini dahil sa malalim na mga kalmot sa likuran nito na patuloy na nagdurugo.

Mas pinili nilang dumaan sa veranda ng silid ni Mino upang maiwasan na makakuha ng atensyon lalong higit na ng reyna.

Umaangat sa ere ang walang malay na katawan ni Vreihya at sa kumpas ng prinsipeng kayang manipulahin ang hangin ay kapwa sila nagsiangat sa ere patungo sa veranda ng silid.

Hindi maiwasan ni Alonzo na pagsabihan si Mino dahil sa kaniyang ginawa. Habang marahan na inihihiga nang padapa ang kaawa-awang katawan ni Vreihya ay marahas na napahilamos si Mino sa kaniyang mukha.

"What have you done iho?" agad na madiin na tanong ni Alonzo sa hindi mapanatag na Mino.

"I- I fucked up!" marahas na turan ni Mino na tila nagagalit sa kaniyang sarili.

"I knew very well that you're mad at their kind but she's still a lady Mino, tandaan mo na babae din ang iyong ina, kailangan mo silang ingatan at galangin," makahulugan na pahayag ni Alonzo habang kumukuha na ng malinis na tela si Mino.

"I knew what you did, Silvestre saw everything," malamig na turan ni Alonzo na tila hindi makapaniwala sa ginawa ni Mino.

"I- I am sorry," mahinang bulong ni Mino sa kaniyang kausap.

"Pag-uusapan natin ito mamaya, kukuha lamang ako ng kagamitan upang magamot na siya, hindi tayo maaaring magtawag ng manggagamot, hindi ko nais na malaman ng iyong ina ang ginawa mo," seryosong saad ni Alonzo sabay mabilis na lumabas sa silid.

Mino didn't waste anymore time and he quickly ripped the fabric of the dress on Vreihya's back, revealing her flawless skin yet the claw marks made it horrible.

It is like a white wall, splattered with a horrible hint of red.

He unclasped her bra as it is brushing on her fresh wounds. "I am sorry, I knew very well that you don't like anyone touching your body without your permission," mahina niyang bulong na tila ba naisantabi ng pag-aalala ang malalim niyang galit.

With his speed, he took a basin on the bathroom and put a clean water on it, he went back on his bed and damped the clean fabric on the clean water and gently wipe the traces of blood spreading throughout her snow-like back.

He's being as gentle as he can just to make sure that it won't hurt her despite being unconscious. Being this close to her skin once again had tightened the knot on his chest even more.

When he had wiped it all off, he lowered himself to her back and tried his theory again. Kung hindi siya nagkakamali, vampire's saliva can seal off fresh wound and stop it from bleeding.

He test it earlier when he bit Vreihya on her neck then lick it afterwards, causing for the bite mark to stop bleeding instantly.

He breathed slowly as he tried to say sorry at the back of his mind as he knew very well that Vreihya wouldn't like the idea of him doing things to her body but he needs to stop the bleeding instantly.

He slowly opened his mouth and started to brush his tongue on the lower side of her back then slowly going up just two inches below her shoulder.

He did the same with the two other claw marks on her back while he feels the ecstasy of her blood on his system.

Her fragrant scent seems to be wooing Mino's sanity. He closed his eyes while slowly savoring the sensation that his feeling while his tongue is freely travelling to her gorgeous back.

But his eyes seemed to ignite and it opened the moment he heard a soft moan exiting her lips, as if she too is feeling heaven with what Mino's tongue can do.

He was about to utter her name but he heard a loud thud and a gasp on the door.

"Woah Mino! You're too quick!" gulat at pasigaw na turan ni Alonzo habang nanlalaki ang mga mata na nakatingin sa nakikita niyang nangyayari sa ibabaw ng kama.

Mabilis siyang tumalikod at napailing na tila ba binubura sa kaniyang isip ang kaniyang nakita habang nagsisimulang manginig ang pagkakahawak niya sa isang tray na may mga kasangkapan na panggamot.

"Seriously Tiyo?" hindi makapaniwalang pahayag ni Mino dahil sa kakaibang reaksyon ni Alonzo na tila ngayon lamang nakakita ng ganoon.

"Kapag manggagamot, dapat manggagamot lang, wala naman gamitan ng dila," mapanlokong pahayag ng lalaking nakatalikod pa din.

Agad na tumaas ang kilay ni Mino dahil sa tinuran ng kausap ngunit agad itong humarap sa kaniya ng may nakakalokong ngiti.

"You're quite wild huh! Saan mo na natutunan 'yan?" natatawang biro ni Alonzo habang bahagyang umayos ng pagkakaupo si Mino upang harangan ang katawan ni Vreihya. He feel uncomfortable when someone can see that too much skin of hers.

"Shempre saiyo tiyo," walang ganang turan ni Mino sa kausap.

"Woah! Hold your horses, I had never touch a woman in my life," agad na sagot pabalik ni Alonzo sabay marahas na umiling na tila isang suspect na pinagbibintangan sa isang krimen.

"Note the sarcasm in that statement tiyo," agad na mapanlokong pahayag ni Mino sa kausap sabay ngumisi ito.

Agad na nawala ang ngiti sa mga labi ni Alonzo at malamig na tumitig kay Mino na para bang nais niyang ibato ang hawak niyang tray.

"Kung nais ko lamang Mino ng babae, marami lamang akong makukuha," mayabang na saad ni Alonzo sabay napangising muli si Mino.

"Glad to know that they can see how worthy you are for their admiration," makahulugan na saad ni Mino sabay ngiti nang magaan.

"Woah! Don't make this too sentimental okay? Mananagot ka pa sa akin mamaya," seryosong saad ni Alonzo sabay marahan na ibinaba ang tray na kaniyang hawak sa lamesang nasa tabi lamang ng pinto.

Akma na sana siyang tatalikod at aalis ngunit bahagya siyang huminto.

"You knew very well about the fact that when this woman die, you will too, your life depend on her literally Mino, kailangan mo siyang ingatan."

Tila agad na natigilan si Mino sa sinaad ni Alonzo bago ito umalis nang tuluyan sa silid. Tila sumagi sa kaniyang isip ang mga sinabi noon ni Vreihya na pilit niyang nilunod sa alak upang makalimutan.

"Talaga bang naniwala ka na kaya kitang protektahan dahil mahalaga ka para sa akin? Matagal ko ng nililihim sa'yo ang katotohanan na kapag namatay ka ay mamamatay din ako kaya kinailangan kitang itago at protektahan dahil ayokong mamatay."

"Niligtas kita sa pagkakalunod sa ilog upang patuloy akong mabuhay, itinago kita sa aking palasyo upang hindi ka mahanap ng ibang kaharian upang patuloy akong mabubuhay. Ginamot ko ang iyong sugat upang patuloy kong mapahaba ang aking buhay. Mahal ko ang buhay ko Mino at hindi ko hahayaan na mamamatay lamang ako dahil sa iyo kaya naman ginawa ko ang lahat pati ang paibigin ka upang hindi mo kitlin ang iyong sarili at hindi ako madamay, patawarin mo ako Mino."

Tears begun to dwell on his eyes as that ever so painful words played on his mind again. He can feel his heart aching to beat once more as those words lingered not just on the back of his mind but also on the every fragments of his soul.

He knew very well, how it hurts, how it made him bleed from the inside, how it tormented his mind and his will to fall again and yet here he is, being the one who needs to protect her for his own life.

She looked at Vreihya who looked so troubled even on her sleep, and tears triumph to trail down from his eyes as he slowly reached for her face yet stopping when he is just inches away from touching her cheek.

"Why do you have to hurt me this bad? Sobrang masakit Vreihya, nakakadurog ng pagkatao," mahina niyang bulong habang patuloy na pumapatak ang kaniyang mga luha na ngayon niya lamang ulit pinagbigyan na dumaloy.

"I want to hurt you back so bad yet I also don't want you to feel how heartbreaking it is every time those words of yours crawl up from its grave on my memories, I still want to be the one who will care and protect you pero sobrang masakit pa din talaga," he begun as his lips started to tremble with his silent cries and pain.

"I can't protect you without having the need to use or hurt you back, I want my pain to be justified, I am so sorry," he stood up and gently wipe his tears, looking away from her.

"It still pains me to think that I wanted to be the best for you, to be worthy for you, to be able to reach your level yet all of those time that I am thriving, you given me nothing but pain and agony in return," he said as a finale for his heartbreaking speech.

He quickly walked away from his room and wanted to just call for a servant who can stitch the wounds on her back.

As he close the door, Vreihya slowly opened her eyes and all of a sudden a stream of tears trailed down from her eyes.

The moment Mino looked up to see the hallway of the palace, a hand was placed on his shoulder and with his bloodshot eyes, he saw Alonzo looking puzzled at him.

"You need to explain everything to me," mahina nitong pahayag at marahang tinapik ang balikat ng lalaking batid niyang may nagdurugong damdamin.

Chương tiếp theo