Chapter 12

"HI Tita Andrea", bati niya sa tiyahin/tiyuhin ni Toni.

Tita ang tawag niya rito bilang paggalang at respeto.

"May lakad ako. I'm glad nandito ka. Nasa loob si Toni kung siya ang pakay mo", anito.

"Hindi po ba nakakahiya Tita?"

"Syempre hindi,ano ka ba. I'm sure matutuwa yun pag nakita ka. Pasok ka nalang sa loob. Ako na magsasara ng gate."

Katulad ng ina,halos itulak rin siya nito papasok sa gate.

Nang maiwan siyang mag isang nakatayo don habang nakaharap sa malaking bahay, inatake na naman siya ng kaba.

"Paano pag ayaw niya akong makita uli?"tanong niya sa sarili.

Humugot siya ng isang napakalalim na hininga bago inihakbang ang mga paa patungo sa pintuan ng bahay.

Itinaas niya ang kamay at kumatok sa pinto.

Walang sagot.

Knock.

Knock.

Knock.

Tulog na ba si Toni?

Knock.

Bumukas ang pinto.

"Tita And___".

And there she is.

Twelve years ang nakalipas.

But she can still remember her face.

Not the young Antoinette,but more mature and more beautiful than what she can remember from their childhood.

She is much taller now.

Few inches shorter than her 5"7" height.

Her hair is not black color now, but blonde. Shoulder length.

Her eyes, looking back at her with those look that can see right through hers.

Her own tears came without warning.

She move forward,stand in front oh her. Looked down in her eyes, and touch the side of her face.

Naramdaman niya ang malamig na kamay nitong dumapo rin sa pisngi niya.

Nakita niya ang pagpatak ng luha.

Without saying anything.

They remain like that.

Ilang minuto lang,but it feels eternity.

She saw her lower lips trembled. Unable to say anything.

Tulad niya,hindi rin siya makapagsalita.

And they hug each other.

Mahigpit.

Puno ng pananabik.

She won't deny now how much she missed Toni.

She kissed her forehead and hug her again.

Mas mahigpit.

"Oh God,i miss you".

Only she could feel is her body giving her the same reaction.

Mahigpit din ang yakap nito sa kaniya.

She is still crying.

Both of them are crying.

"I miss you so much", aniya uli.

"I miss you too Alex".

Kumalas siya sa pagkakayakap rito at hinawakan ang mukha nito.

Pinahid niya ng daliri ang luhang bumuhos muli.

"I'm sorry",anito.

She is not mad at all.

Ayaw nia lang makita itong umiiyak.

"You can explain to me later. I'm just glad you are back".

Yumakap ito sa kaniya at napangiti na siya.

Lahat ng hinanakit niya ay naglahong bigla.

Tumawa si Toni nang marinig ang pagkulo ng sikmura niya.

Natatawa rin siyang kumalas mula rito.

"Hindi pa ako nakapag dinner",aniya.

"Ipagluluto kita gusto mo?"

Ang sarap sa tenga nang sinabi nito.

"After twelve years,maruno ka nang magluto?" biro niyang tanong rito.

Ngunit nawala ang ngiti nito. Agad siyang naalarma.

"I would love to taste your food, but maybe next time. Medyo late na rin. Baka may tira pang pagkain sa bahay", aniya at hinawakan ito sa kamay.

Hindi na nila namalayan na nasa pintuan parin sila ng bahay.

Hinila niya ang dalaga papasok sa loob at isinara ang pinto.

"Okey lang ba sayo maiwan muna kita sandali? Babalik agad ako."

Tumango ang dalaga.

"Kumain ka muna. Maliligo din muna ako".

Hinalikan niya ito sa noo.

"I will be back",aniya.

Tatalikod na sana siya nang hilahin nito ng marahan ang kaniyang braso kaya napaharap uli siya rito.

Nakikita niyang nag aalinlangan ito.

"What is it Ton?" she asked her gently.

"Can you accompany me to sleep tonight?" nahihiya nitong tanong. "Hindi ko alam kung anong oras makakauwi si Tita Andrea. Natatakot akong mag isa.  This is my first___".

Hindi na niya ito pinatapos.

"I will."aniya. "Kukuha lang ako ng pantulog sa bahay,okay?"

Ngumiti na ito.

"Thank you",anito.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

HALOS lunukin agad agad ni Alex ang pagkaing sinusubo matapos lang agad siya sa kinakain.

"Dahan dahan lang naman Alex. Mabibilaokan ka niyan eh",puna ng ina habang sinamahan siya nito sa kusina.

Mabuti nalang may natira pang adobo,may nakain pa siyang hapunan.

Uminom siya ng tubig at bitbit ang pinagkainan sa lababo.

"Masaya ako at okey na kayo ni Toni",patuloy ng ina.

"Masaya ako at bumalik na siya Mom",pag amin niya.

Dali dali niyang hinugasan ang pinggan at kubyertos na ginamit at baso.

"Sasamahan ko muna siya sa kanila Mom. Hindi pa siya sanay mag isa,natatakot siya. Umalis kasi si Tita Andrea".

Tiningnan lang siya ng ina,ngunit may ngiti sa mga mata nito habang pinagmamasdan siya.

Humalik siya sa pisngi nito at agad lumabas ng kusina at umakyat sa dating silid.

Mabuti nalang at hindi niya dala lahat ng gamit sa condo niya.

Kumuha siya ng lumang tshirt at short at toothbrush at nilgay sa isang paper bag. Nanonood na ng tv sa sala ang ina nang bumaba siya.

Nag goodnight siya rito bago dali daling bumalik sa kabilang bahay.

Buti at nasa loob sila ng isang subdivision, kahit na nakaiwang bukas ang gate safe parin ang mga nakatira rito.

Hindi na siya kumatok.

Pumasok na siya agad sa loob ng bahay nila Toni.

Saka niya lang napansin na may mga nagbago sa loob. Pina renovate nga pala ito.

Wala sa sala ang dalaga,marahil nasa taas pa ito.

Hindi na niya inantay na bumaba pa ito.

Umakyat siya sa ikalawang palapag.

Bago din ang mga desinyo, at mga pintuan ngunit alam niya kung nasaan ang kwarto ni Toni.

Kumatok siya ng ilang beses ngunit walang sumasagot.

Pagkaraay minabuti niyang pumasok na lamang.

Nakabukas ang ilaw at naririnig niya ang lagaslas ng tubig sa loob ng banyo.

Naliligo parin ang dalaga.

Pinatong niya sa taas ng desk ang paper bag na dala.

Inilibot niya ang paningin sa kabuuan ng silid.

Bago na ang interior design,pati mga gamit sa loob.

Ang dating maliit nitong bed na dati nilang tinutulugan ay napalitan na ng queen size bed.

This is not the room of a teenage Antoinette anymore.

But the memories they had in this room are still there. In her mind. In her heart.

Bumukas ang pinto ng banyo.

Di man lang niya namalayan ang pagsara ng shower.

Natigilan siya ng makita ang dalaga.

Nakabalot lang ng tuwalya ang katawan nito at nakalugay ang basa nitong buhok.

Nagulat ito ng makita siya ngunit agad ding nakabawi at ngumiti.

Nakaramdam siya ng panlalambot sa mga tuhod dahilan nang bigla niyang paghawak sa dressing table.

But her eyes was still glued to Toni.

"You're here",anito nang lumapit sa kaniya.

Hindi man lang napansin ang pag iba ng kanyang reaksyon.

Hindi niya rin alam bakit siya nakaramdam ng ganito.

Napapikit siya nang amoy na amoy na niya ang buhok nito.

She smells of strawberry with bit of mint. Its strange but it make her knees weaker than before.

"Alex,are you okay?"

Napadilat siya.

"Ahh,yeah. Im okay".

Kinuha lang pala nito ang suklay sa ibabaw ng dressing table.

Nakahinga siya ng maluwang nang lumayo ito ng konti sa kanya .

Binuksan nito ang sliding door ng wardrobe.

Hindi rin nakatulong dahil kitang kita niya ang likuran nito ngayon.

Hindi nakatulong ang maiksing tuwalya.

She can clearly see those milky white long legs up to her bottom parts.

Napalunok siya ng laway.

"I think i need to take shower!" bigla niyang sabi.

Hindi lumingon sa kaniya ang dalaga.

"I think so", tanging sagot nito.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.