𝗧𝗥𝗜𝗚𝗚𝗘𝗥 𝗪𝗔𝗥𝗡𝗜𝗡𝗚 :
This story may contain sexual and explicit content that is not suitable for young audiences.
R18+
𝙍𝙚𝙖𝙙 𝙖𝙩 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙤𝙬𝙣 𝙧𝙞𝙨𝙠.
ERRORS AHEAD.
NOTE: Sobrang gore ng story na ito and kung sakaling matatakutin kayo, I suggest na wag na kayong tumuloy. This story requires tons of warmings kasi grabe talaga siya. 'Yun lang
═════════════════════════════════════════
𝕰𝖓. 004
𝐀𝐍𝐆 𝐊𝐖𝐄𝐍𝐓𝐎 𝐍𝐈 𝐀𝐋𝐈𝐒𝐒𝐀𝐍𝐀 𝐕𝐈𝐋𝐋𝐄𝐆𝐀𝐒
(BxG Thiller-Erotica)
Usap-usapan sa bayan ng Mariveles sa Bulacan ang misteryosong pagkawala ng babaeng si Esang o si Alissana Villegas. Siya ay labing-walong taong gulang at panganay sa magkakapatid. Hindi alam ng karamihan kung anong nangyari sa kanya pero ako, alam ko.
Ika-20 ng Oktubre nang matanawan ko siya sa isang bakanteng lote. Maganda siya at ang sarap halikan at hubaran. Ako ay kinikilabutan sa aking nararamdaman. Tumutibok ang ulo ko sa baba tuwing nakikita ko siya.
"Magandang umaga, Esang." Pagbati ko sa kanya. Tango lang at isang ngiti ang sagot niya.
Parati ko siyang pinagmamasdan sa bahay nila. Ang kanyang mapuputi at mabibilog na mga hita. Ang suso nito na katamtaman lamang ang laki ay ang sarap pagmasdan. Ang kinis ng balat at balingkinitang katawan. Ang sarap titigan.
Wala akong magawa sa sandaling iyon kundi ang paligayahin ang sarili at tawagin si Mariyang palad. Matitikman ko rin ang iyong kagandahan, Mahal kong Alissana.
Kabilugan na nang bwan at oras na para gawin ang nararapat. Mataman akong nakamasid sa kanilang tahanan. Napaka-ingay ng katahimikan. Ang mga kuliglig ay namamayagpag sa buong kabukiran. Eto na ang oras na pinakahihintay ko.
Pumasok ako sa kanyang silid at pinagmasdan ang kanyang kagandahan. Ang tanawing sa malayo ko lang nasisilayan. Nasa harapan ko na, tila tinatawag na ako ng ligaya.
Kinuha ko siya at binuhat sa aking bisig. Napaka bango ng kanyang amoy. Ang halimuyak ay kumakatok sa aking ilong. Ang sarap niyang panggigilan.
Binuhat ko siya at dumaan sa bintana ngunit andoon ang ilang kalalakihan. Kinuha nila siya sa akin. Wala na sa akin ang aking Alissana.
Dali-dali akong tumakbo para habulin sila. Kailangan ko siyang iligtas mula sa kamay ng mga iyon. Ako lang ang nararapat sa kanya. Tanging ako lang.
Nagtungo ako sa isang burol kung saan andun siya. Naka-bihis ng isang bestidang kulay puti. Ngayon ay gising na siya at nagpupumilit umalis. Ang mga mata niya ay nagmamakaawa at umiiyak.
"Ikaw pala, kay tagal nating hindi nagkita Rafael," sabi nang ginoo na nakakita sa akin. Agad akong lumabas sa aking pinagtataguan.
"Iligtas mo ako, Rafael! Papatayin nila ako!" Sabi ni Esang. Nakapa ganda ng kaniyang tinig.
"Kapitan, ikaw pala. Kay tagal nating hindi nagkita," bati ko sa kanila.
Kinuha nila si Esang at pinahiga sa isang marmol na lamesa kung saan direkta itong nakatapat sa buwan.
"Iligtas mo ko Rafael! Parang awa mo na!" Pagmamakaawa ni Esang.
"Oo, ililigtas kita! Andito na ako!" Sambit ko.
Agad akong lumapit sa kanya. Kinalag ko ang tali niya at binuhat pababa. Nakatingin sa amin ang grupo ng mga tao na nakasuot ng itim na balabal.
Hinawakan ko ang kamay niya at hinila hanggang sa palibutan kami ng mga taong naka-itim. Nakabilog sila sa amin at bumubulong ng orasyon.
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
Paulit-ulit. Kinilabutan ako at nakapaligid na sila sa amin. Napaatras kami pabalik sa marmol na lamesa.
"Ano nang gagawin natin, Rafael! Ayoko pa mamatay!" Halos maiyak na si Esang sa aking likuran.
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
Hinawakan ko nang mahigpit ang kanyang kamay at naging handa sa anumang mangyayari. Tumigil sila at tanging alulong lamang ng aso ang maririnig. Binitawan ko ang kamay ni Esang at ngumisi. Oras na.
"R-rafael? Anong nangyayari? U-umalis na tayo. Tumigil na sila," pagtataka nito.
Humarap ako sa kanya at tumawa ng malakas ganun din ang ginawa ng mga tao sa likod ko. Mga tawa ng demonyo.
"Sa tingin mo ba ay tutulungan kita, Mahal kong Alissana?" usal ko at muling humagalpak ng tawa.
"A-anong ibig sabihin nito? R-rafael!" Tuluyan siyang umatras palayo sa akin at napaupo sa marmol na lamesa.
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
Kinuha ko ang kutsilyo sa aking paa. Dinilaan ko ito at nagdugo ang aking dila. Nilunok ko ito at naglasang kalawang ang aking bibig. Ang sarap sa pakiramdam.
"Alam mo Esang, ritwal na ng ating bayan ang ganito taon-taon," sabi ko pa habang tinatali ang kamay niya.
"W-wag mong gawin sa akin ito. Maawa ka sakin. A-ayoko ko pang mamatay!" Usal niya habang umiiyak.
"At sinong gusto mong mamatay? Sila? Ikaa ang nag-iisang birhen na nasa labing-walong taong gulang na. Wala kaming ibang mapagpipilian. Ikaw lang."
Itinali ko ang kamay niya at pumatong sa ibabaw niya. Hinalikan ko siya at nilamas ang kanyang dibdib. Pinag-igihan ko pa at napa-ungol siya.
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
Nag-umpisa na silang muling mag-orasyon. Sinugatan ko ang palad ko at patuloy na minasahe ang dibdib niya. Napanganga siya kaya pinatakan ko na ng dugo ang bibig niya.
Habang nilalamas ko ang dibdib niya ay pinapalunok ko sa kanya ang aking dugo.
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
Sumabay na rin ako sa kanila. Tumunog nang malakas ang kampana at mas bumilis ang pag sambit nila ng orasyon.
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
Agad ko siyang sinakal at binaon ang sarili sa kanyang pagkababae. Pabilis nang pabilis ang ulos ko at napa-ungol naman siya. Naglalawa ito at punong-puno nang aking kalakihan.
"Sana animam meam, et sumpta puríficent!" Sigaw ko nang makuha ang rurok ng aming tagpo.
Gamit ang kamay ko ay dinukot ko ang kanyang puso kasabay ng pag-ulos ko sa kanyang pagkababae ang pag-agos ng dugo mula sa kanyang dibdib.
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
"𝘚𝘢𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘮 𝘮𝘦𝘢𝘮, 𝘦𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘢 𝘱𝘶𝘳í𝘧𝘪𝘤𝘦𝘯𝘵!"
Hinugot ko ang aking sandata at tumayo sa marmol na lamesa. Itinaas ko ang puso ni Esang at ngumisi.
"Sana animam meam, et sumpta puríficent!" Sigaw ko sabay kagat sa tumutibok pa niyang puso.
Pinasa ko ito sa kapitan at ang katawan naman ni Esang at pinagpira-piraso nila. Ang iba ay nagpakasasa sa kanyang pagkababae. Ang lahat ay nagdiwang.
Ang ritwal na ito ay dinadaos upang mas maging maganda ang aming bayan. Hindi kami magumutuman o magkasakit. Ito ay ang alay namin sa bathala. Para sa aming mga pagkakasala ay may dapat na isakripisyo. Mga babaeng nasa edad labing-walo at mga birhen. Iaalay sila sa bathala upang siya ay masiyahan at kami ay pagpalain. Eto lamang ang tanging paraan upang hindi kami parusahan.
Ngayong alam mo na ang lihim sa kwentong ito, handa ka na ba? Magmasid ka, baka andiyan na kami sa tabi-tabi para ikaw ang sunod na ialay. Eto ang kwento sa likod ng nga nawawalang babae sa bayan ng Mariveles. Ang kwento sa pagkawala ni Alissana Villegas.
𝑬𝑵𝑫.
═════════════════════════════════════════
♔︎𝐀𝐬𝐡𝐓𝐡𝐞𝐖𝐚𝐥𝐤𝐢𝐧𝐠𝐏𝐞𝐜𝐡𝐚𝐲
050821 • 03:45