PART 25 SURPRISE

Ash  POV

Inabot ko ang kamay ni Spencer nang ipag bukas ako ng pinto ng sasakyan. Huminto ang tingin naming dalawa sa mag kahawak naming mga kamay. Mahigpit na para bang sinisigaw ng damdamin namin na huwag namin bibitiwan ang isa't-isa.

"Magugustuhan mo dito. Promise." Masayang sambit ni Spencer na mas lalo ipinag lapit ang aming mga katawan.

Huge Mansion na may malawak na garden devine pool, At ang disenyo ng bahay na nagpa ngiti sa akin. Ang Gothic style na bibihira na lang makita sa panahon ngayon.

"Ang ganda..."  sambit ko.

Sabik ako na makapasok at malibot ang kabuuan ng bahay. Parang ang gaan ng pakiramdam ko simula ng tumapak ako sa lugar na ito.

"Sir, kanina pa po kayo tinatawagan ni ma'am trixie." Bungad ng kaniyang tauhan na kasalukuyang nililinis ang pool.

Napasulyap sa akin si Spencer at mukhang nag aalala sa kung anong puwede kong maramdaman o reaksiyon.

Nag lihis naman ako ng tingin saka siya sumagot.

"Not now. Please."  Kalmadong sagot ni Spencer saka mabilis akong hinila papasok.

Halatang expensive furniture ang materyales ng bahay. May iilang antique din akong nakita na naka display pag pasok pa lang. Dahan-dahan kaming humahakbang sa malapad at matarik na hagdan na mayroong nakalatag na pulang carpet.

Bawat parte ay mayroong Portrait. Kaliwa't kanan kong pinipihit ang ulo ko na para bang nasa historical museum lang ako. Malinis ang kisame at bawat kanto maging kasuluk-sulukan ng aming nilalakaran.

"Woah! Bakit ngayon ko lang narating ang ganito sa talambuhay ko?"  Sambit ko bago marating ang pangalawang palapag.

"I told you. Magugustuhan mo dito."  Nakangiting sabi ni Spencer. Naramdaman ko na lang ang kaniyang mga kamay na nag bigay suporta sa aking likuran.

"Anong ginagawa natin dito sa mansion niyo?... mo?..." Tanong ko habang patuloy sa pag lalakad.

"I kidnapped you. Bakit kita bibigyan ng information?"  Sarkastiko niyang sagot.

Napatigil ako sa pag lalakad ng mapukaw ng isang painting ang aking atensiyon.

"Why?"  Tanong ni Spencer habang nakatagilid ang ulo nang tignan ako.

"Yu-yung puno sa painting..." napahawak ako sa baba at tumingkayad upang titigan mabuti ang painting.

"Imposible.."  sambit ko saka umiling.

"Are you okay?"  Tanong niya. Saglit niyang sinulyapan ang painting at agad din na nag balik ng tingin sa akin.

"Wala."  Naka ngiti kong sabi habang salat ko ang painting.

"Sure?"  Taas kilay niyang tanong.

Tumango ako saka napa atras.

"Ilan ang maid niyo?"  Tanong ko nang mag patuloy sa paglalakad.

"Fifteen."  Tipid niyang sagot.

"Shocks!"

"May ipag uutos ka ba?"  Tanong niya.

Medyo nauuna siya sa akin kaya naman wala akong ibang ginawa kundi ang panoorin ang likuran niya.

"Wala. Ang linis kasi masyado at ang bango bango..." sagot ko.

"Welcome to my room."  Naka ngising sambit ni Spencer nang buksan ang pinto.

Napalunok laway ako nang tumambad sa akin ang napakalawak niyang kuwarto. Nag mistulang bathroom ang dati niyang kuwarto kumpara sa kuwarto niya ngayon. Sa tingin ko ay nasa two hundred square meters ang sukat ng kaniyang kuwarto. Masyadong maluwag.

Nasa gitna nito naka lagay ang king size bed na kulay grey. May sliding door ito na natatakpan ng mahaba at malalapad na kurtina. Air conditioned. Bukod tangi ang painting na kasing taas ng tao ang naka lapag sa sulok ng kuwarto na nasa pagitan ng malalaking Flower Vase.

Mapait akong ngumiti nang makuha ko ang mensahe ng painting.

Ang saya ng buka ng bibig ng lalaki sa painting at yung mga mata niya ay punong puno ng pag asa. Habang yung babae naman ay naka pikit na para bang sinasabing sana panaginip na lang ang lahat. Mukhang sumasalamin sa kaniyang damdamin ang makapal at malakas na pag bagsak ng ulan. Sa pakuwari ko'y isang Pangako ang binitiwan ng isa sa kanila. At isa sa kanila ang pinanghahawakan ang Pangako na iyon.

"Ikaw ang nag pinta?"  Naka ngiti kong tanong.

"Yes. That was eight years ago. During my Art lesson sa Scotland." 

"Aah..." wow naman. Lakas maka pogi. Enebe.

"I'll just change."  Sambit ni Spencer at diretsyo gumawi sa banyo.

Habang nag hihintay ako sa kaniya, hindi maalis ang kyuryosidad ko sa bagay na natatakpan ng makapal na tela na kulay pula.

Naka upo lamang ako sa bandang paanan ng bed. Pinag mamasdan ang bawat bahagi. Naisip ko lang kung meron din kaya siyang secret room dito gaya ng sa dati niyang bahay sa subdivision.

"Natasha."

Napalingon ako kay Spencer na naka tapis lang ng tuwalya.

"Yes?"

"Want a milk?" 

Milk? Anong milk kaya? Yung nasa isip ko o yung nasa isip niya?

"What? Anong iniisip mo?"  Kunot noo niyang tanong.

"Yung iniisip mo?"  Diretsyo kong sagot na parang nalilito.

Napangiti naman siya na nag taas pa ng kilay saka kumindat.

"Pero ayos lang ako."  Bawi ko saka tumalikod sa kaniya.

"You can sleep here tonight. Ihahatid din kita sa mommy mo--"

"No need."  Hindi ko gusto ang ideyang 'yon. Lalo pa ngayon na kakauwi lang ni Trixie pero nagka girian kami agad dahil sa competition.

"I insist."  Sambit niya.

"You don't have to. Naka bukod naman ako." Paliwanag ko.

Lumakad ito paharap sa akin. Hinawakan niya ang aking baba at nag tama ang aming paningin.

"Natatakot ka?"  Tanong niya.

Animo'y may sumilip na lungkot at pag aalala sa kaniyang mapungay na mata.

"Saan? Iniisip ko lang ang --"  nag lihis ako ng tingin. "Damdamin ni Papá. Ayokong mag talo pa sila ni Mamá."  Pag papatuloy ko.

"Sure? Coz, if its because of Trixie I--"

"Hindi dahil sa kaniya kaya ayaw kitang papuntahin."

"Fine."  Sagot niya.

Dahan-dahan siyang lumuhod saka inalis ang aking sapatos. Saglit niya pa hinilot ang aking paa. Gumaan ang pakiramdam ko habang hinihilot niya ang aking mga paa.

"Bakit?"  Tanong ko nang mapansin ang pag tawa niya.

Maingat nitong Binitiwan ang aking mga paa. Pailalim siyang tumingin sa akin nang mag salita habang nananatiling naka luhod ang kanang paa.

"Halos mabaliw kapag sinasamba kita...

Inuungol yung pangalan mo at Halos halikan ko ang 'yong mga paa para lang paligayahin ang Isang Spencer Vahrmaux?"

Usal niya habang himas ang aking tuhod

"Kung ganon, narinig mo--"

"Lahat. And how dare you? Call me tuta matapos kitang sambahin?"  Usal niya na tumitig sa akin ng mapanlisik.

Napakagat ako sa ibabang labi dahil sa inis. Natameme ako sa tanong niya. Dapat ay inunahan ko na siya kung totoo ba na naki pag sabwatan siya kay Beatrixie para paglaruan ako.

"Sorry. Hindi ko alam kung enough na ba ang sorry ko---"

"Tapos umalis ka ng resort?"

"Of course! Dahil tapos na ang palabas! Kinampihan mo si Trixie. Nakipag sabwatan ka para saktan ako tsaka... "  *sigh* "sabi mo leave."

Tumayo siya at nakapamewang. Napa igting ang kaniyang panga matapos alisin ang tapis at inihagis lang sa kung saan.

Iniwasan kong tignan ang parte niya na para bang sumisigaw ng "eat bulaga" gayong naka boxer naman siya.

"Wala akong kinampihan. Walang ganon! Sinabi kong leave, kasi gusto kong mauna ka na sa kotse ko pero pag balik ko, damn! Wala ka naman!" 

Sa totoo lang wala ng naa-absorb yung utak ko. Kung anong malisya at landi na ang tumatakbo sa isip ko. Gusto ko na matulog para matigil na yung kahibangan ko. Pero mas lalo lang yata akong tinakasan ng bait ng tabihan niya ako.

"Halos madurog yung kamao ko nang makipag talo ako sa Surveillance Operator para lang mahanap ka kinaumagahan. Muntik pa kaming mag pang abot ni Crescent Alas dahil napag buhatan ko ang body guard niya..." 

Nagulat ako sa aking narinig. Parang gusto kong ibalik ang kahapon.

"Wala ako sa concentration habang nag da drive. Nababaliw ako kakaisip kung--"  Saglit siyang napatigil nang mahirapan sa pag lunok.

"Kung nag buhos ka sa kaniya ng sama ng loob gaya na lang nung gabi na malungkot ka at ibinigay mo sa akin yung sarili mo..."  uutal-utal niyang sambit na mayroong nangingilid na luha.

Holy Christ! Sana lang wag na wag siyang iiyak sa harap ko. Dahil hindi ko kakayanin...

"Natatakot ako noong mga sandaling 'yon! Tapos ganon pa yung madaratnan ko Ash? At sa 'yo pa nanggaling na may--"

Sumbat niya na parang sinesermonan lang ang anak. Gigil na gigil ang tinig niya na halos mangitnig ang ngipin sa galit.

"I'm sorry. Hindi ko kayang gawin sa 'yo--"

"I knew you! At si Tyrone! He had a girlfriend before. He cheated Aira that two months pregnant that time! He lost his girl and their baby kaya naniwala ako na yung kaba at takot ko ay pinatotoo mo nung tinanong kita!"  Sigaw niya habang naka duro sa akin. And thanks to mom!

Kasalanan ko. Naging one sided ako between him and trixie. I failed.

"Kung ganon, pamilyado na siya?"

"Nag suicide si Aira! Hindi alam ni Tyrone na buntis si Aira. Kaya ganon na lang ang pag sisisi niya. Ang masama pa don, si Aira ang lumalabas na natatakot sa responsibility. Kaya Ganon na lang siya magalit kapag may nakikita siyang babae na binabastos o sinasaktan! Hindi ko sinasabi to para siraan siya..."

"Yes. I know."

Kaya pala ganon na lang niya ako ipag tanggol sa GRU at kay Paulo na sikat na artista na nakasayaw ko sa bar.

"Kaya ba iniisip niya na buntis ako at ganon na lang siya mag-alala?"  Bulong ko sa sarili.

"Kasalanan ko."  Sambit ko.

"Yeah. You're right. That's why I punished you. Umalis ako ng bansa. Na dapat sana ay kasama ka."

Nag salubong ang aking kilay at tumitig sa kaniya na punong puno ng panghihinayang.

"Pinarusahan mo 'ko? You mean sinadya mo na saktan ako kaya si Trixie ang sinama mo?"

"No. Business ang inasikaso ko. While your childish brat sister, busy sa kaekekan sa buhay..." 

"Nag tabi ba kayo?"  Tanong ko habang naka lihis ang tingin.

"Don't worry. Ikaw ang laging laman ng isip ko." Sagot niya saka binuksan ang aparador.

"But that's not my question!" Inis kong sabi.

"Basta! Nasagot ko na ang tanong mo! Millionaire."  Natatawa niyang sagot.

"So nag tabi nga kayo..." usal ko habang naka nguso.

"Mahalaga ba 'yon?" Tanong niya saka sinara ang aparador.

"Hindi."  Bagot kong sagot.

"Makiki shower sana ako." Bagot kong sabi nang di man lang siya nililingon.

"Sure. Gusto mo ba samahan kita?"

"Di na."

"May robe sa drawer--"

"Oum."  Agad akong tumayo at gumawi ng banyo. Ala-una na pala ng hating gabi. Napakabilis ng oras. Parang kailan lang pinapanood niya ako sa entablado. Pero ngayon, magkasama kaming matutulog sa malambot na entablado.

Naabutan ko si Spencer na busy sa pag type sa kaniyang laptop. Habang, nakasandal sa headboard. Ang cool niya pala tignan kapag naka suot siya ng salamin.

"Excuse me?"  Sambit ko.

Inalis niya ang suot na reading glass saka ako tinignan.

"Puwede ba.. kasi di ba wala akong.. baka puwedeng pahiramin mo 'ko ng damit."  Nahihiya kong sabi.

Bumaba ang kaniyang tingin sa aking dibdib. Sumayaw pa ang kaniyang adams apple na parang nais matikman ang nakikita niya na parang isang pagkain.

"Hindi."  Tipid niyang sagot bago muling nag type.

"Sige. Susuotin ko ulit yung--"

"Tang*na..."  bulong niya saka sinara ang laptop.

Ako ba minura niya o yung laptop? O este yung ka chat niya?

"May problema ba?"

"Nothing." Sagot niya.

Itinabi niya ang laptop saka inabot sa akin ang pares ng tsinelas na Superman.

"San ka pupunta?"

"Mag bibihis." Bagamat seryoso ako, nagawa niya pa rin humagikgik.

"Para saan pa? Papahirapan mo lang ako..." natatawa niyang sabi sabay hagip sa akin sa kama.

"Good night."  Malambing niyang sabi sabay halik sa aking noo.

Hindi ko naitago ang saya. Matamis akong ngumiti at saka humalik sa kaniyang pisngi.

"Good night."  Sagot ko saka namin niyakap ang isa't-isa na para bang taon kaming pinaghiwalay ng tadhana.

Bago ako dalawin ng antok, maka ilang beses ko pa sininghot ang kaniyang mabalahibong dibdib na sobrang bango.

Basta't masaya ako ngayon sa piling niya, hindi ko na iisipin pa ang bukas. Kahit ngayon na lang ulit. Pag bibigyan ko ang sariling sumaya kasama ang lalaking mahal ko.

" When I look into your eyes

It's like watching the night sky

Or a beautiful sunrise..."

Nagising ako nang marinig ang napakagandang tinig na umaawit kasabay ng pag tugtog ng isang instrumento.

Wala na si Spencer sa aking tabi. Nang bumangon ako, naroon siya sa sulok tumutugtog ng piano at kumakanta.

Kung ganon, piano pala ang bagay na natatakpan ng kulay pulang tela...

Bumaba ako at lumapit sa kaniya. Alas kuwatro pa lang ng umaga para tumugtog siya. Hindi ko akalain na may tinatago pa pala siyang talento sa pag tugtog ng Piano.

"There's so much they hold

And just like them old stars

I see that you've come so far

To be right where you are

How old is your soul?"

Hinaplos ko ang kaniyang likod. Nagtagpo ang aking mga palad sa kaniyang dibdib. Nakapikit ako habang patuloy siya sa pag kanta at pag tugtog.

" I won't give up on us,

Even if the skies get rough.

I'm giving you all my love.

I'm still looking up.

And when you're needing your space,

To do some navigating.

I'll be here patiently waiting,

To see what you find."

Sunod naupo ako sa kaniyang tabi. Pinapanood ang madamdamin niyang pag tugtog. Napakasarap pakinggan ng boses niya dahil bibihira ang kalidad.

" Cause even the stars, they burn.

Some even fall to the earth.

We've got a lot to learn,

God knows we're worth it.

No, I won't give up.."

Binitiwan niya ang piano saka ako hinarap.

"Para sa 'yo yun..."  seryoso siyang tumitig sa akin nang mag salita.

"Sinulyapan ko muna sandali ang piano saka siya sinagot.

"Nagustuhan ko. Thank you."  Sagot ko.

"Naistorbo ba kita?"

"Hindi. Gusto ko ang boses mo. Ang ganda ganda sa pandinig..." naka ngiti kong sambit saka pinindot ang  piano.

"Gusto mo subukan?"  Naka ngiti niyang tanong.

"Nako! Wag na--"

"Tuturuan kita."  Usal niya saka ako hinawakan sa balakang at ipinakandong sa kaniyang mga hita.

"Ipatong mo lang ang daliri mo sa daliri ko. Sundan mo lang at tandaan ang bawat nota..."

"CARELESS WHISPER"

Napa ngiti ako sa ginagawa niya. Paulit ulit lang ang ginagawa namin hanggang sa matandaan ko na. Nang makita niya na nakakasabay na ako, inalis niya ang kaniyang mga kamay at hinayaan ako sa pag tugtog.

"Good..." sambit niya.

"Just continued."  Suwabe niyang usal nang mapansin na nagulat ako dahil ipinasok niya ang kaniyang kamay sa bathrobe at hinihimas ang aking tiyan.

Sunod niyang hinila ang tali na nakabuhol. Hinawi niya ang kalahati ng bathrobe kung saan kitang kita ang kalahati ng aking katawan. Napapasukan ako ng lamig dahil wala naman akong ibang saplot. Ngunit, nag patuloy pa rin ako sa pag tugtog.

"Very good." Sambit niya saka hinalikan ang aking braso.

"Shit!"  Bigkas ko nang pumiyok ang aking daliri dahil sa ginawa niya. Nag dulot iyon ng kakaibang kuryente sa aking sistema.

"You can do it Ash..." he said huskily.

Now, he removed my robe. His rough hands started to move. He tuckle my hair on my ears. His both hands kisses my shoulder down to my hands. The throne that parted on his legs rubbing like a tornado. Shouting like a thunder.

"Ouh!" I moaned when he squeezed my chest.

"I need you..."  he whisper

"Me too."  I utter.

"Can you sing for Me?"  He asked with puppy eyes.

"I ain't not a good singer..."

"You are. Please sing for me while worshipping you. Could you?" 

"I nodded."

He pulled me closer to his body. Face to face.

I leaned my back on the piano when he started to kissed my lips desperately and passionately.

I held and locked my hands to wrist onto his nape to deepen the kiss.

"Ummm.."  I moaned while holding my breath with my very hard.

"Uhhhhh..."  I exclaim when he bit my lower lips.

"I'm not sorry." He chuckle.

"Tan-dan-da-ran..." Alingawngaw ng piano nang maipatong ko ang aking mga braso habang pikit matang ninanamnam ang halik ng isang Spencer Vahrmaux.

"Baka may magising ---"

"Shh! Don't talk just sing my name.."  sambit niya bago bumaba ang halik sa aking dibdib.

Mariin kong kinagat ang ibabang labi ko ng madampian ng kaniyang basang labi ang umbok sa aking dibdib. Kasabay ng pag dila niya na mayroong kasamang malapot na laway.

Habang ang mga kamay niya ay sabay na kumikilos sa pisngi ng aking puwet.

Halos pang gigilan ko ang kaniyang buhok ng sipsipin niya ang aking utong na parang isang sanggol. Nababaliw at naaliw sa ginagawa.

"Ouh Spencer!"  Daing ko sa labis na sarap.

Mahigpit ko siyang kinulong sa aking mga hita. Damang dama ko ang nagniningas niyang trono na taas babang kumikiskis sa aking korona.

Tumayo siya at nananatili akong karga ni Spencer. Pinaupo iya ako sa piano na nag bigay ng sobrang lakas na Alingawngaw nang pumatong ako roon.

Inilapit niya nang husto ang kaniyang upuan saka ibinuka ang aking hita at ipinatong sa kaniyang balikat.

Matapos huminga ng malalim. Ininat ang kaniyang ulo, leeg, at batok nang di nag aalis ng tingin sa aking nananabik na korona.

Tumitig ito sa akin na para bang humihingi ng permiso sa nais niyang gawin. Napakagat ako sa ibabang labi at dahan dahan tumango.

Ni hindi ko na nais pang dumilat nang simulan ng kaniyang labi na katagpuin ang aking nag niningas na korona.

"Ouuhhhhh!"  "Ouuhhhhh !"  "Ouuhhhhh!"

Kasabay ng aking pag ungol ang kaniyang pag tugtog sa ibang piyesang nasa aking tagiliran.

Sinasabayan niya ang aking pag ungol at hinihigitan ang taas ng nota.

Dahan-dahan akong nag mulat. Naka uwang ang aking bibig habang hinihingal.

Fvck me now!  Alulong sa aking isip habang nakatitig sa hubo niyang katawan.

"I have a pet."  Usal niya na pinag taka ko dahilan para mag angat ako ng tingin sa kaniya.

"I named him SNAKE."  Nakapamewang niyang sabi.

Bumaba ulit ang tingin ko sa kaniyang trono habang patuloy siya sa pagsasalita.

"SNAKE..."  ulit ko nang di nag aalis ng tingin sa kaniyang pagkalalaki.

"Yup."

"I loved milk. But, I need venom now." I muttered.

Napahagikgik siya bago ako buhatin like a bride style. Maingat niya akong binababa sa bed. Humalik siya sa aking noo saka ako niyakap ng mahigpit.

"You're so cute. Turtle."  Natatawa niyang sabi.

"Please Spencer?" Pakiusap ko.

"Ang dami pa nating dapat pag-usapan. Matapos mo akong saktan gusto mo sambahin kita?"  Seryoso niyang sabi at tinulak pa ng kaniyang dila ang loob ng pisngi.

So ano? Matapos kong masiyahan, mabibitin lang ako? Tanong ko sa aking isip.

"Marami akong gustong itanong. Sagutin mo ko ng maayos." Usal niya saka ako binangon.

Napabuntong hininga na lamang ako sa labis na pagka dismaya. Naman ba't ngayon pa?

"Spencer naman..."  sambit ko sa malanding tono. Baka sakaling makuha ko siya sa pag papa cute at sinamahan ko na rin ng pag alog ng suso.

Napairap lang siya na para bang hindi man lang naakit.

"Wait."  Sambit niya saka binuksan ang aparador. Inilabas niya ang sampung bagay na may five inches ang haba.

"This is a pregnancy kit. May instructions naman. Basahin mo at gamitin mo ngayon din sa harap ko!"  Utos niya na parang isang Taga-hatol sa nasasakdal.

Napa taas ang aking kilay nang ibalik ang tingin sa Pregnancy kit. Hindi ko alam kung may kinalaman ba 'to sa huli naming pag kikita nang mag collapsed ako.

Hindi ko pa man din nasisimulan, pero sobra na akong kabahan.

"Seryoso ka?" Natatawa kong tanong kahit pa natatakot ako sa di malamang dahilan.

Yeah sorry Virgin Marry. Sumubok ako pero takot sa responsibility...

"Mukha ba akong nag jo-joke? Buhay ng anak ko ang nakasalalay dito!" Mataas niyang tono na dumuro pa pregnancy kit na nasa aking tabi.

Napangiti ako at medyo nabawasan ang takot at kaba dahil sa sinabi niya.

"What if---"

"Just think positive! Pft!"  Inis niyang sabi.

"Okay. But what about my venom?." Tanong ko saka nag lihis ng tingin sa kaniya.

"Fvck!" He sigh with frustration.

"Milk first. Breakfast me later."   Sagot niya saka naupo sa silya.

Breakfast me later? Can't wait!

"Okay." Sagot ko.

Lord, whatever the result, please forgive me for my sins and blessed the child inside my womb.