Chapter 29
[Emia]
Hindi totoong na bo-bord ako habang nakaupo ako sa may sofa kanina... ang totoo eh kanina ko pa kasi talagang malaman kung ano ba talaga ang totoo tungkol kay Sylvan... I wanted some form of disclosure...
No! what I really wanted is to lighten all the things that my heart weighs...
"Uh... Sylvan, may...?"
"(smile)... kumain muna tayo..."
Wala na akong nagawa pa at sumunod na lang sa lahat ng sinasabi ni Sylvan.
Sometime later...
[Emia]
Hindi man lang ako nagkaroon ng pagkakataon na makausap si Sylvan dahil pagkatapos lang na pagkatapos naming kumain ay may dumating na agad na sundo ko at hinihintay na ako sa labas...
Paano kaya nila nalaman na nandito ako?...
DOWNED...
Hanggang sa may pintuan lang ako hinatid ni Sylvan at humarap muna ako sa kanya para magpaalam pero hindi ako makapagsalita... ni hindi nga rin magawang kumilos ng katawan ko...
Hindi ko masabi pero parang may hinihintay ako...
Alam ko. Sigurado na akong naghinihintayan kami kung sino ang unang magsasalita sa aming dalawa pero...
"Good—"
Naputol ako ng pagsasalita ng tumingin sa akin si Sylvan at ngumiti bago nagsalita.
"Sorry... mukhang ako talaga ang may kasalanan, at kung bakit palagi na lang akong nauubusan ng panahon para magpaliwanag..."
"Huh!?... Anong ibig mong sabihin?..." nakakapagtaka? Saan niya kaya kinuha ang mga sinasabi niya?...
"Sa susunod..."
"Sa susunod?..."
Nagulat na lang ako bigla ng muli siyang ngumiti sa akin. Isang ngiti ng may paniniguro.
Paniniguro saan?...
"Anong sa susunod?..." tanong ko.
"Sa susunod sasabihin ko na sayo..."
"Huh!?..."
Matapos niyang sabihin iyon ay nag bye-bye na siya ng kamay at halata ko na hindi na talaga siya magsasalita pa kaya napilitan na akong umalis ng nagtataka at kahit na hanggang sa makarating kami sa bahay ay yun pa rin ang tumatakbo sa isip ko...
Paakyat na sana ako sa kwarto ng tawagin ako ng mayordoma sa bahay at ini-abot sa akin ang telepono...
"Hello Mama..."
----------
[Sylvan]
A few moments later after Emia departed...
Interesting... (look up at the sky)...
Seriously, I suck at this do I?...
It took me so long to notice that I really acknowledge your very existence...
What was that sound again?...
DUG!...
DUG, DUG, DUG, DUG!...
DUG, DUG, DUG!...
Just wait for me... (smile...)
----------
[Next morning/Thursday] Lindoln
Magkasabay kami ni Lliane ngayong umaga sa pagpasok at syempre masaya ako dahil naayos na namin ang lahat ng problema namin. Iniiwasan niya lang pala ako nun dahil sa magkaibang uri ng pamilya namin at mabuti na lang at naipaliwanag ko sa kanya ng maayos ang tungkol sa pamilya ko.
Nagkataon pa ng pauwi kami eh nakita kami pareho na magkahawak ng kamay ng magulang ko habang pauwi sila at nakasakay sa kotse kaya wala na akong nagawa at ipinakilala siya sa magulang ko...
Buti na lang parehong mabait sila at pinayagan ang relasyon ko kay Lliane... haha... jockpot talaga ako sa kanila...
Tamang tama rin at nakita namin si Sylvan na papasok pa lang ng gate ng school.
Me: Hey!?...
Lliane: Good morning...
Sylvan: Oh! Good morning... (smile)
S M I L E ! ! ? ? ? ?
DUMBFOUNDED...
[Lliane]
Sigurado akong pareho kaming nagulat at nagtataka ngayon ni Lindoln.
Parang iba kasi ang kaharap namin ngayon na Sylvan...
I does not fell any wall around him...
[Lindoln]
This was the very first time that I saw his guard were totally down and his self made wall were gone...
Do what really happened to him?...
Sylvan: Let's go...
Me and Lliane: E H H!???
Chicka, Chicka, Chicka...
Whisper, Whisper, Whisper...
HE'S EMITTING LOVE AURA! ! ! !...
----------
[Lindoln and Lliane 2nd class] Lindoln
"May nalaman ka ba tungkol kay Emia?..."
Tanong ko matapos naming umupo ni Lliane ng magkatabi.
Curious talaga kami ni Lliane sa nangyayari kay Sylvan pero isa lang ang nakikita naming dahilan, well, sa madaling salita eh si Emia lang ang nakikita naming pwedeng maging dahilan ng pagiging "in-love state" ni Sylvan...
"Ano Lliane?..."
"Hindi ko pa rin makontak si Emia hanggang ngayon, hindi ko pa nga rin siya nakikita..."
Sagot ni Lliane na medyo malungkot.
"Ano sapalagay mo?... Hindi kaya sinundan din ni Sylvan si Emia kahapon..." sabi ko.
"Yun din ang naisip ko kaya lang,... kung iisipin mo eh matapos magtext si Emia sa akin na nakauwi na siya eh hindi na siya muling nagtext sa akin,... kahit na hanggang ngayon..."
"Wag kang mag alala Lliane,... sigurado akong si Emia ang dahilan ng pagbabago ni Sylvan..."
"Talaga!???..."
"Maniwala ka sa akin, sigurado ako..."
----------
Time passes by...
Fourth class of Sylvan and Lliane...
[Lliane]
Halata ang pagiging masaya ni Sylvan maging ang iba naming classmates ay nahalata din iyon kaya lang hindi ko maintindihan kung bakit hindi pumasok si Emia ngayong araw...
"Uy, Sylvan—?"
"Hmm..." (Smile)
SHOCKS!!!
.
Nawala lahat ng itatanong ko dahil sa napakasaya niyang ngiti na iyon...
Tama, nawala nga lahat ng tanong ko dahil sa ngiti niyang iyon pero hindi ko inaasahan na mawawala agad ang ngiti na iyon kinabukasan...
Anong nangyari Sylvan?...
[Next morning/Friday 3rd period] Lindoln
Nawala na ang ngiti ni Sylvan at bumalik na naman siya sa dati.
Hindi!. Ang totoo eh iba ang pakiramdam ko sa ngayon...
Ano kayang tumatakbo sa isipan niya ngayon at duon lang siya nakatuon?...
-----------
[Lunchtime]
Bench somewhere at the school
Lliane: Lindoln,... may nangyari na naman ba kay Sylvan?...
Lindoln: Kadalasan, hindi niya pinapakita ang emosyon niya pero ngayon eh halata na may iniisip siya na malalim...
Lliane: Palagay mo kaya eh may kinalaman yun kay Emia?...
Lindoln: Bakit mo naman nasabi yan?...
Lliane: Alam mo kasi eh hindi pa rin siya pumapasok hanggang ngayon at saka hindi pa rin niya sinasagot yung mga tawag ko... sa totoo lang eh nag aalala na talaga ako sa kanya...
L I G H T B U L B ! ! ! !
Lindoln: Hindi kaya!?...(only in mind)
[Lliane]
Paalis na sana kami ni Lindoln para hanapin si Sylvan dahil mukhang may naisip si Lindoln na dahilan kung iba ang kinikilos nito kaya lang napatigil ako sa pagtayo ng muntikan ko ng masanggi si Nina.
"Sorry..."
Paumanhin ko kaya lang pareho kaming nagkatinginan ni Lindoln ng umupo si Nina sa pwesto namin at tumabi sa akin.
Bakit kaya? May sasabihin kaya siya...
"Bakit Nina?..." tanong ko.
"Hmp!... Nakakainis talaga ang kaibigan mong si Emia..." sagot niya.
"Huh!???..." sabi ko pagkatapos ay nakita ko na lang na may nilabas si Nina na isang invitation card...
"Matapos niyang agawin sakin si Sylvan ay iiwanan niya naman ito agad..." sabi ni Nina matapos ibigay sa akin yung card.
Tinignan ko yung iniabot niyang invitation card at naalala ko bigla ng mabasa ko na ang invitation card ay para sa gaganaping birthday ni Emia sa darating na linggo... kaya lang?...
"Anong ibig mong sabihin iniwan niya si Sylvan?..." tanong ko.
"Alam mo kasi Lliane... sa uri ng pamilya ni Emia eh sigurado akong may ipapakilala na na fiancee niya ang pamilya niya sa gaganapin na birthday banquet... kaya naman..." paliwanag ni Lindoln na siguradong alam na kung anong iniisip ni Lliane ngayon.
"Teka, kung ganun!!!!..." sabi ko ng ma-realize ko na kung ano ang nangyayari ngayon.
"Sigurado akong alam na rin ni Sylvan ang bagay na iton ngayon,... kaya siguro ganun ang kinikilos niya ngayon..." sabi ni Lindoln.
"Nakakainis talaga ang babaeng iyon..." sabi ni Nina.
"Pero hindi ko akalain na nag aalala ka rin pala sa kanya Nina...(smile)" saad ni Lindoln.
"Huh!? Kanino?..." kaila ni Nina.
"Kay Emia..." sabi ni Lindoln.
"????" (dumbfounded) Lliane.
"Ano bang pinagsasabi mo!?..." deny ni Nina.
"Okay!... Kailangan nating tulungan ang dalawang iyon na magkita... saan ba gaganapin yung birthday party niya?..." tanong ni Lindoln at sabay naming tinignan yung place...
L O N D O N ! ! ! !
----
At the rooftop
[Sylvan]
"London ah????..."
Heh!...(smile)
Kung ganun palagay ko eh kailangan ko na rin pala munang maghanda sa susunod kong klase... tsk!...