Chapter 13: World of our own

Sa sandaling minutong kayakap ko sya. Nabuo ang isang mundo, para saming dalawa. Magkahawak kamay na naglalakad sa tabing dagat. Pinapanood ang paglubog ng araw. At nakangiting tinatanaw sya sa gitna ng simbahan. Dahan dahang papalapit sakin. Suot ang damit na trahe de boda. Bubuo ng pamilya at magsasamang habambuhay. Malayo na ang narating ng naisip kong mundo nang bigla nila akong agawin sa bisig nya.

"Welcome back pare!. Namiss ka namin!.." si Aron pala ang humila sa braso ko saka kinaladlad sa gawi ng buong tropa. Naiiwan kay Bamby ang mata ko dahil ayaw ko pa sanang iwan sya. Susmaryosep!!. Eto na nga bang sinasabi ko pag andyan ang tropa eh. Mga sutil!. Mahilig mambasag ng trip.

"Ayos lang ako.. bat nyo naman ako kinaladlad?.." kamot ang aking batok. Di mapirmi ang mata. Hinahanap ang magandang tanawin. Sa mata nya.

Humahalakhak sina Billy, Bryle, Ryan at Kian. Ano bang nakakatawa doon sa sinabi ko?. Nagtataka akong tumingin sa kanila.

"Pare, naman. Ngayon na nga lang tayo nagkita. Ayaw mo pa kaming lapitan.." Ani Ryan. Nakaakbya kay Billy na di matanggal ang suot na ngisi.

"Mga abnoy!. Lalapitan ko naman kayo.. mga baliw.."

"Anong lalapitan?. Kung di ka pa namin hinila, baka andun ka pa oh?.." tinuro pa ni Kian ang kinatatayuan namin kanina. "Kayakap ang taong alam naming mahal mo.. hahahaha.." Susmaryosep! Bigla akong nahiya.

Inilingan ko na lamang ang kabaliwan nila. Pero seryoso. Namiss ko rin ang pagmumukha nilang lahat. Buruin mo. Halos tatlong buwan akong tulog. Susmaryosep!. Kung susumain ko. Maramia na akong natapos na project sa loob ng araw na yun.

Mabuti nalang daw at pwede na rin akong pumasok sa ikalawang linggo. Kinausap nila Mama ang professor ko noon tungkol sa aksidente. Salamat at naintindihan naman nila.

Isa isa kong binati ang lahat. Maging si Lance na parang nasa kabilang mundo ang isip ay kinamayan ko at buong pusong nagpasalamat sa tulong nila.

"Wag ka sakin magpasalamat pare.. Kay Bamby, sya lahat gumawa ng planong ito para sa'yo.." anya. Nagpaalam na ako at nilapitan ang kapatid nya.

"Babe, thank you.." masuyong bulong ko sa tainga nya Napatalon pa sya. Nagulat sa ginawa ko. Nakaupo kasi sya sa gilid habang pinapanood lang ang mga taong nagsasaya na sa mesang puno ng pagkain.

"Guys, kainan na!.." si Winly ang nag-anunsyo nito. Itinaas pa ang hawak na plato at kutsara para sa aming lahat.

Agad naman nagsitayuan ang lahat. Maliban lang kay Lance at sa katabi. Si Kian at Karen na parang walang narinig. At sya na di pa rin tinatanggal ang malagkit na tingin sakin. "Wala yun babe.. Basta para sa'yo..." masuyo nya ring hinawakan ang baba ko.

"Anong gusto mong kainin?.." tanong nya. Hinaplos ko ang kamay nyang nakahawak pa rin sa pisngi ko. Ang isang kamay ko naman ay nasa likod ng kanyang upuan. "Ikaw, anong gusto mo?.."

"Wala.. Nakuha ko na ang gusto ko eh.. ikaw babe.." ngisi nya. Susmaryosep!! Tatalon na ba ako neto o aalukin ko na sya ng kasal?. Pinapakilig ako eh.

"Parang ayoko na ring kumain.. sa'yo palang, busog na ako.."

"Ehem!!.." kung di ang sa tikhim na iyon. Baka nahalikan ko na sya. "Tama na muna yang pda nyo. Kumain na muna mga bata.. lalamig ulam.. Bahala kayo dyan.." Kumindat sya samin bago naghanap ng mauupuan.

Hay!. Nagkibit balikat na lamang kami sa paalalang ginawa nya.

Kinuha ko ang palad nya saka pinagsalikop sa aking palad. Sabay kaming kumuha ng pagkain saka umupo sa dating pwesto. Bahagyang malayo sa ingay nila.

"Boy Jaden!. Request naman oh!.." Ani Kian sakin. Tumayo pa ito para lang matanaw ako. Natigila ang pagsubo ko ng pagkain saking bibig. "Kumakain pa ako.." bulong ko sa hangin na nabasa nya rin agad.

Hindi nya ako tinantanan. Nilapitan pa ako para makasigurong maibibigay ko ang request nya. "Ano ba yun?. psh!. istorbo.."

"Ano ka ba?. Mamaya ka na dyan.. pagbigyan mo muna ako.. kantahan mo naman kami. kahit isang song lang.."

"Bat ako pa?.."

"Sige na. Maganda kasi boses mo eh.."

"Maganda rin naman boses mo ah.."

"Sige na pare.. para kay Karen to.."

"E di ikaw dapat ang kumanta nyan. Dinamay mo pa ako.."

Nagkamot sya ng ulo. "Sige na pare. Ganito nalang.. isipin mo nalang na para kay Bamby tong kakantahin mo.."

"Ganyan dapat.. mahirap na pagnagselos pare.." kako. Totoo naman eh. Kay Karen pala eh. Bat ako pinapakanta nya. Ulol talaga! Humahalakhak syang tinatapik ang balikat ko. "Oo na.. hahaha.. natututo ka na pare.. astig yan.." saka iniabot sakin ang mikropono.

Naglakad ako't lumapit ng bahagya sa may videoke. Tumayo roon paharap parin sa kanya. Nakatanaw rin sya sakin. Kumalabog na naman ang baliw kong puso. Hindi oa rin nasasanay sa mata nyang parang dyamante. Kumikinang pa rin ang mga ito kahit nasa malayo.

"You make me feel funny

When you come around

Yeah that's what I found out honey

What am I doing without you

You make me feel happy

When I leave you behind

It plays on my mind now honey

What am I doing without you

Took for granted everything we had

As if I'd find someone

Who's just like you

We got a little world of our own

I'll tell you things that no one else knows

I let you in where no-one else goes

What am I doing without you

And all of the things I've been looking for

Have always been here outside of my door

And all of the time I'm looking for something new

What am I doing without you." habang kinakanta ko ang bawat lyrics noon ay sa kanya ako nakatingin. Kahit maingay ang nagtitilian sa paligid. Di mapigil pa rin ng damdamin ang makita syang nakangiti sakin.

Gaya nga ng nasa kanta. Anong gagaiwn ko kung wala ka?.. Kaya habang ikaw pa'y andyan. Di pa bumabalik ng Australia. Gagawa tayo ng mundo natin. Mundong iikot lang sating dalawa.