Chapter 8 Heir Tradition

((( Missamy Charm )))

" Pangatlo … the couple must have a lucky Child. "

Hahaha… kapag naririnig ko ang Lucky… ang naiisip ko yung clover na dahon… isang Goblin.

"Ano ba yun?"

"Tss… Ang panganay ay dapat lalaking Anak."

Panganay na lalaking anak… Opss… Anak… kailangan namin magka-anak… Nanlaki ang mga mata ko.

Nagkasalubong ang titig namin ni Kuya. Napailing si Kuya.

"Anong kahulugan ng titig na yan Charm."

"Kuya!"

"Ano?!"

"You want me to… ano with sa boss mo?"

"What?"

"Kuya… in order to have a baby, kailangan ko makipag… ano! Sa boss mo!"

Nang makuha niya ang ibig sabihin ko. Bigla akong piningot ni Kuya.

"Arayyyy… Aww.."

"Bakit nagkaroon ako ng kapatid na kasing Bobo mo."

"Uy Kuya, Valedictorian kaya ako… noong High School ako. Hinakot ko pa yung Awards at Best eh!"

"Tss… Walang ganoon na mangyayari. Nasa condition and agreement yun. Kakasabi ko lang kanina na

may anak-anakan na kayo. Please comprehend Missamy Charm!... They are Twins."

"That Two girls kanina?"

"No, they are not. They are big enough upang malaman ang role rin nila…. Isang babae at lalaki … okey."

"Ilang taon?"

"Five. Saka better pa nga silang makaintindi. "

"means… five years ko nang kilala si Jeff… yung boss mo?"

"Yes, nga pala in case na may magtanong about kung ano ba ang love story ninyo… Tiwala naman ako

kung paano ka manahi nang kwento. Then, i-practice mong tawagin siya by his name… Jeff at kapag nasa

harapan ka ng pamilya niya… use sweetwords…. Like… honey, babes… hay naku! Bahala ka na. Tiwala

naman ako sa kalandian mo."

"Kanino naman ako lumandi… kung ikaw na bato sa pag-ibig… mas lalo na ako na sementado nga lang."

"Yah. Basta Missamy Charm… umayos ka. Act like a Perfect family."

"Hahaha… Best actress ako nito Kuya sa pinag-gagawa ninyo eh. dapat pala mag audition na ako sa

kompanya ng Boss mo bilang Artista… nang mabigyan naman ng Break. Ahahahahaah. Bw*sit ka Kuya."

" I know you can do it Charm."

"No need to say… Yung agreement at conditions, anong nilalaman no'n?"

"After the wedding, malalaman mo rin. Malapit na tayo…"

Hala… bigla kong naramdaman yung… kaba ulit… Bumalik ulit… Kuya, keep on talking please…

Yung kabang sobrang takot at pag-aalala … kahit iniisip ko yung mga positibong mga bagay-bagay… di ko

talaga maiwasan na lumingon sa negatibo na possibleng mangyari… Ang gagawin lang naman namin ni

Kuya… lolokohin namin ang mga Tao dahil sa Boss niyang to?... Oh no… I can't… Kaya lang kapag

napapaharap ako kay Kuya… Kailangan ko talaga siya gawin. Naniniwala naman ako sa kanya… Please

lang Kuya… sana di tayo mapahamak dito.

"Be strong Missamy Charm. Everything will be fine. Okey?"

Tumango ako kay Kuya… dahil tanaw na sa sasakyan namin ang papalapit namin sa simbahan… na

halatang… pinagkakaguluhan sa labas. May tinawagan si Kuya…

Sa sobrang kaba na nararamdaman ko… halos di ko na maramdaman ang kabog ng Puso ko… Manhid na

eh.

Ahahahahah! Kaya mo'to… Missamy Charm!

Kakayanin!

Humina na ang usad ng sasakyan… at pagtingin ko sa labas… Wow… daming Tao… Nakakagulo sila.

"Mauuna na akong lumabas Charm. Goodluck."

"Wish me talaga ng super Luck Kuya… Goodluck din."

Tinapik niya ang balikat ko… at lumabas na siya. Di ko nakita yung gulo kasi sinarhan kaagad ni Kuya…

Nasilaw nga ako sa flash ng camera kanina. Parang Yelo na ako sa sobrang kaba talaga. O yung Aircon ng

Sasakyan na ito.

Whoooo… Relaxs Charm… Di ka naman talaga ikakasal para kabahan ka ng ganyan.

Relaxs.

Umusad na yung sasakyan, papasok ng gate nang simbahan. Totoo ba itong nakikita ko? Halos mga taga-

media ang nakikigulo?

Promise… bigla na lamang maraming kabayo ang tumatakbo pabalik balik sa aking dibdib…

Tubig…

Oo, di ako nakainom ng tubig… I need water please…

Kuya asaan ka? I need water na po.

Until nagpark na yung sasakyan sa labas mismo ng Simbahan, sa tapat ng pintuan.

Common… I NEED WATER!