Bakit ayaw mo sa anak ko? (2)

Nitong mga nakalipas na araw, hindi maitatanggi na mabuti talaga ang asta ni Lu Jinnian sakanya…Mula sa maliliit na bagay kagaya ng pagsama nito sakanya na bumili ng napkin hanggang sa malalaking bagay kagaya ng pagpalit nito ng filming location… Mula sa mga bagay na alam niya hanggang sa bagay na wala siyang ideya…

Tuwing kinakausap siya nito tungkol sa trabaho, sa totoo lang pwede naman talaga nitong iutos nalang sa assistant ang pagsasabi kay Zhao Meng, o di naman kaya, pwede rin siyang tawagan nalang nito sa phone, pero may ilang pagkakataon na pinuntahan pa talaga siya nito ng personal at may isang beses pa nga na ilok siya nito ng isang bag ng dessert na galing sa Man Ji.

Bago ang araw na 'yun, natatandaan niya na nagcomment siya sa isang picture ni Song Xiangsi matapos nitong magpost ng litrato na kumakain ito ng dessert galing sa Man Ji. [Sister Xiangsi, gusto ko rin niyan!]

Noong nakita niya si Lu Jinnian na may dalang dessert, kinutuban siya na baka nakita nito ang comment niya. 

Naantig siya sa ginawa nito pero pinilit niya ang kanyang sarili na huwag pansinin ang nararamdaman niya.

Hindi nama talaga madaling makalimutan ang pagmamahal, pero may mga bagay talaga na sadyang hindi basta-bastang napapatawad.

Ayaw niya ng hayaan ang kanyang sarili na muling masaktan ni Lu Jinnian sa kahit anong posibleng paraan kaya gusto niya ng wakasan ang lahat matapos mamatay ng kanyang anak.

Sa sobrang pagmamahal niya kay Lu Jinnian, halos nakalimutan niya na ang sarili niya at ayaw niya ng isakripisyo pa ang kanyang dignidad.

Ilang sandali pa bago siya lumabas sa cubicle pero bago siya tuluyang umalis ng CR, ilang beses siyang huminga ng malalim para kalmahin ang kanyang sarili.

-

Pagkabukas ni Song Xiangsi ng pintuan, nakita niya si Xu Jiamu na nakatayo sa labas ng kwarto niya pero hindi niya ito binati.

Samantalang ang kanyang manager na kasalukuyang nasa kwarto niya ay sumilip at nagtanong, "Xiangsi, sino yan?" Pero noong sandaling makita nito si Xu Jiamu, agad na nagbago ang itsura nito at magalang na bumati, "Mr. Xu."

Hindi pinansin ni Xu Jiamu ang manager, at nakatitig lang ito kay Song Xiangsi.

Hindi pinansin ni Song Xiangsi ang pagtitig ni Xu Jiamu, at sa halip ay tumingin siya sakanyang manager. "Bumalik ka na sa kwarto mo."

Dali-daling tumungo at lumabas ang manager.

Wala pa ring balak si Song Xiangsi na tignan si Xu Jiamu at nagdire-diretso lang siya sa paglalakad papasok sakanyang kwarto, samantalang si Xu Jiamu naman ay isinara ang pintuan at sinudan siya.

Bago pa man makapagsalita si Xu Jiamu, bigla nalang naghubad si Song Xiangsi at humiga sa kama habang nakatingin sakanya. "Halika."

Nakatulala lang si Xu Jiamy dahil hindi niya maintindihan ang nangyayari.

Itinaas ni Song Xiangsi ang kanyang kilay at pangasar na ngumiti. "Mr. Xu, hindi ba nagpunta ka para rito? Kailangan kong gumising ng maaga bukas kaya tapusin na natin ito!"

Biglang nahimasmasan si Xu Jiamu at base sa itsura niya, parang puputok na ang ugat niya sa noo sa sobrang pagpipigil ng galit kaya hindi niya na napigilan ang kanyang sarili na sumigaw, "Song Xiangsi, ano bang mayroon sayo?"

Tumingin si Song Xiangsi ng diretso sa mga mata ni Xu Jiamu at kalmado siyang nagpatuloy sa kanyang paghuhubad. Hindi nagtagal, muli niya itong tinignan para madiliin. "Ayaw mo pa ba ngayon?"

Nanggigil si Xu Jiamu at dali-dali siyang naglakad papunta sa sofa. Pinulot niya ang damit ni Song Xiangsi at ibinato ito sa nakahubad nitong katawan. Nanlilisik ang kanyang mga mata at sa sobrang galit ay halos hindi na siya makahinga ng maayos.

Hinintay ni Song Xiangsi na maibalibag ni Xu Jiamu ang pintuan bago niya pulutin ang kanyang damit para magbihis. Noong sandali ring iyon, naglakad siya papunta sa bintana para hintayin itong makababa at hindi nagtagal, nakita niya itong galit na galit na lumabas ng hotel.