บทที่ 111 ราวสุริยันจันทราส่องแสงเรืองรอง
บทที่ 111 ราวสุริยันจันทราส่องแสงเรืองรอง
หญิงสาวผู้นี้ปลอบขวัญราวกับหลอกเด็กอย่างนั้น คาดไม่ถึงว่าซือเยี่ยหานไม่ทำท่าเช็ดทำความสะอาดอีกต่อไปแล้วจริงๆ ท่าทางน่าหวาดกลัวก็กลับเป็นปกติเรียบร้อยแล้ว ถึงขนาดที่ว่าแววตาดูเหมือนจะความอ่อนโยนบางๆ อยู่
เทียบกับผู้หญิงตรงหน้าที่เขาหามาแล้ว ช่างไร้ประโยชน์อย่างถึงที่สุด!
ชุยเฮ่าทนไม่ไหวลอบถามเรื่องราวจากหลินเชวีย “คุณชายหลิน ผู้นี้คือเทพเซียนจากที่ไหนหรือครับ?”
“ก็แค่ยัยตัวประหลาดคนหนึ่ง...” หลินเชวียลูบคางตอบพึมพำ พลางมองไปทางเยี่ยหวันหวั่นด้วยความสงสัยเต็มหัวใจ
ยัยเยี่ยหวันหวั่นคนนี้เปลี่ยนจากผู้ร้ายวางเพลิง เป็นทีมนักดับเพลิงตั้งแต่เมื่อไหร่?
ชุยเฮ่า “...ห๊ะ?”
ยัยตัวประหลาด? หลินเชวียไม่ได้ตาบอดใช่ไหมเนี่ย?
เห็นชุยเฮ่ายังคงนิ่งอยู่ หลินเชวียจึงเอ่ยเตือนสติ “ห๊ะอะไรเล่า! วันนี่นายดวงดี ได้รับความช่วยเหลือแล้ว ยังไม่รีบให้คนของนายออกไปอีก!”
แม่มันเถอะ ทำให้เขาตกใจแทบแย่! ถ้าหากคืนนี้ไม่ได้เยี่ยหวันหวั่น เขาไม่รู้จริงๆ ว่าจะคลี่คลายสถานการณ์นี้อย่างไร
Chương bị khóa
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com