ตอนที่ 386 แอบกินโสม

ตอนที่ 386 แอบกินโสม!

ได้ยินเช่นนี้มุมปากเฟิ่งจิ่วก็กระตุก

น้ำลาย...

อย่าพูดเสียน่ารังเกียจเพียงนั้นได้ไหม? เห็นชัดว่าเป็นของดีที่เสริมบำรุงความงามจากภายใน ทว่าสำหรับหงส์ไฟน้อยกลับกลายเป็นน้ำลายนก

“จริงด้วย ร่างเดิมเจ้าเป็นนก ไม่กินเจ้านี่ก็แล้วกัน” เธอพูดอมยิ้ม ยกมันขึ้นมากินเอง

รังนกเป็นของบำรุงความงามที่ดีที่สุดสำหรับผู้หญิง รสชาตินุ่มละมุน ซ้ำยังมีกลิ่นไข่ขาวหอมกรุ่น เขาไม่กินเธอก็จะไม่ปล่อยให้เสียของ

“หงส์ไฟน้อย ตอนนี้ร่างกายเจ้าเป็นยังไงบ้าง? ฟื้นตัวหมดหรือยัง?” เธอกินพลางมองถามเขา

เด็กน้อยหันหน้ากลับมา หลังมองนางน้ำเสียงเด็กน้อยถึงจะเปล่งออกจากปาก “ค่อยยังชั่วแล้ว แค่พักฟื้นอีกสองสามวันร่างกายก็สามารถฟื้นตัวกลับมาได้หมด”

“อืม ก็ดี งั้นสองสามวันนี้เจ้าจะพักฟื้นอยู่ในนี้หรืออยากออกไป?” หลังกินหมดไปสองสามคำเธอก็วางชามไว้ข้างๆ

เด็กน้อยชำเลืองมองนาง เอ่ยเสียงเบาว่า “ในบ้านเจ้ายังยุ่งวุ่นวายข้าไม่ออกไปประสมโรงด้วยหรอก จะพักฟื้นอยู่ข้างในนี้แหละ”

“อืม ก็ได้”