ตอนที่ 317 สถานการณ์วิกฤต

ตอนที่ 317 สถานการณ์วิกฤต!

“คุณหนูใหญ่!”

เหล่าทหารอารักขาคุกเข่าลงข้างเดียวเพื่อคารวะด้วยความเคารพ

เฟิ่งจิ่วมองพวกทหารอารักขาที่เฝ้าระวังอยู่รอบๆ เรือน พูดสั่งว่า “หากไม่มีคำอนุญาตจากข้าห้ามใครเข้าใกล้เรือนนี้แม้แต่น้อย!” กล่าวจบก็สาวก้าวเดินเข้าไปด้านใน

“ขอรับ!” ทหารอารักขาขานรับ หลังรอนางเข้าไปในเรือนถึงจะลุกยืนขึ้นอีกครั้ง

เมื่อสองสามคนในห้องได้ยินเสียงข้างนอกจึงรีบร้อนออกมาต้อนรับ พอเห็นว่าเป็นนางผู้เฒ่าก็แทบจะน้ำตาร่วง

“แม่หนูเฟิ่ง แม่หนูเฟิ่งกลับมาแล้ว พ่อหลานเขา เขา...”

ความเข้มแข็งเมื่ออยู่ต่อหน้าคนนอกในที่สุดก็ทลายลงเมื่อเห็นคนในครอบครัว เปิดเผยซึ่งความกังวลและหวาดกลัวที่เขาฝืนกดไว้ตลอด เสียงเขาสะอึกสะอื้น ดวงตาแดงก่ำเล็กน้อยมีน้ำตาคลอเบ้าอยู่เลือนราง

เฟิ่งจิ่วก้าวยาวเข้าไปประคองเขาไว้ กล่าวอย่างรู้สึกผิด “ท่านปู่ แม่หนูเฟิ่งไม่ดีเอง ถึงกลับมาดึกป่านนี้”

“ไม่เป็นไร กลับมาก็ดี กลับมาก็ดีแล้ว แม่หนูเฟิ่ง เร็ว เข้าไปดูพ่อหลานเร็ว” ผู้เฒ่าเช็ดน้ำตาตรงหางตาแล้วลากนางเดินเข้าห้องไป