ตอนที่ 1147 - 1148

ตอนที่ 1147 เคราะห์ดีอายุยืน

“ทิศทางที่เจ้าเด็กอ้วนวิ่งไปเลยละแวกถิ่นของเสือเหินฟ้าไปแล้ว ถิ่นของหมีกินคน นอกจากพวกหมีละก็ สัตว์อสูรอื่นๆ อยากจะเข้าไปล้วนต้องต่อสู้ มิเช่นนั้นเสือเหินฟ้าข้ามไปก็ได้แต่ตายเป็นอาหารของพวกมัน”

นกอินทรีกล่าวจบก็เร่งความเร็วและเอ่ยว่า “ต่างจากนกอินทรีอย่างพวกเรา สัตว์ร้ายบนพื้นทำอันตรายพวกเราไม่ได้ ด้วยเหตุนี้พวกเราจึงเข้าใจพื้นที่เขตแดนในนี้มากกว่าสัตว์ร้ายอื่นๆ ให้ดีที่สุดเจ้าก็เร็วเข้าหน่อย มิเช่นนั้นกำลังของเจ้าเด็กอ้วนคงโดนหมีกินคนฉีกทึ้งเป็นแน่”

เฟิ่งจิ่วได้ยินคำพูดนี้จึงเร่งความเร็วขึ้นอีกครั้ง ไม่นานนักก็มาถึงพื้นที่ของเสือเหินฟ้า เห็นเสือเหินฟ้าตัวหนึ่งนอนใต้ต้นไม้ข้างล่างเลียขาหน้าที่บาดเจ็บ ยังมุ่งไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดพักเพื่อตามหาตำแหน่งของหนิงหลาง

หนิงหลางที่วิ่งไปในป่าหลังจากวิ่งซวนเซไปสักระยะ เห็นว่าเสือเหินฟ้าข้างหลังไม่ไล่ตามมาแล้ว ก็ถอนหายใจเบาๆ และนั่งลงใต้ต้นไม้ทันควัน

“ข้ากลัวแทบตายเลย” เขาประคองขาที่บาดเจ็บมานั่งพิงตรงต้นไม้ มองซ้ายขวาไม่เห็นเงาของเสือเหินฟ้า จึงรีบร้อนหยิบยามาหยุดเลือดและพันแผลตรงน่องขา