บทที่ 217 เพียงคนเดียวที่ไม่ลืมเธอ (7)
จี้อี้กดเปลือกตาลง มองปลายนิ้วของพนักงาน เมื่อเธอมองเห็นของที่อยู่ในฝ่ามือของพนักงาน ทันใดนั้นเธอก็เบิกตากว้าง
นั้นคือหยกเนไฟร์ทสีขาว ที่มีผิวโปร่งใส ราวกับแช่อยู่ในน้ำ ความมันเงาเสมือนกับจุ่มลงไปในน้ำจริงๆ แผ่ซ่านพลังที่คล้ายมีคล้ายไม่มีออกมา
หยกคงจะถูกพกติดตัวมาหลายปี จึงมีรูปทรงโค้งมน และให้ความรู้สึกหนาเมื่อได้สัมผัส
หยกรูปพระจันทร์เสี้ยว มีรอยแกะสลักลายมังกรอย่างประณีตและเสมือนจริง เป็นเหมือนที่พนักงานบอก เป็นหยกที่มีมูลค่ามากชิ้นนึงจริงๆ มีจุดจุดบกพร่องเล็กน้อยเพียงจุดเดียวคือ มุมล่างสุดของพระจันทร์เสี้ยวที่มีรอยบิ่นเล็กน้อย
จี้อี้คิด บางทีเจ้าของหยก อาจไม่ระวังจนเผลอทำหยกตกลงพื้น เลยแตกออกส่วนหนึ่ง ทว่ารูปร่างของชิ้นส่วนที่ขาดหายไปนั้น เธอกลับรู้สึกคุ้นเคย
พนักงานเห็นจี้อี้จ้องหยกในมือของตนเองโดยไร้การตอบโต้ จึงเรียกเตือนสติอีกฝ่าย " คุณผู้หญิงคะ?"
สติของจี้อี้กลับมา เธอจ้องหยกอีกครั้ง แล้วจึงเงยศีรษะขึ้นพร้อมกับตอบพนักงานอย่างสุภาพและมีมารยาทว่า " ไม่ใช่ของฉัน แต่คงเป็นของเพื่อนฉัน เดี๋ยวฉันจะติดต่อถามเขาดู"
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com