194

บทที่ 194 ยอมให้คุณหลงทางไปตลอดชีวิต แต่ยังกลับมาอยู่ข้างกายผม (4)

เขาอยากอยู่คนเดียวตามลำพัง สิ่งที่เธอเพิ่งจะเล่าให้เขาฟัง ทำให้เขาต้องการเวลาเล็กน้อย เขาไม่สามารถอยู่ตรงหน้าเธอได้อีกต่อไป ไม่งั้นเขาจะต้องเสียการควบคุมแน่นอน...

ขณะที่เฮ่อจี้เฉินคิด บนหน้าจอก็ปรากฏตัวอักษรขึ้นมาหนึ่งบรรทัดว่า " ฉันไม่เป็นไร ไม่ต้องเรียกรถพยาบาลหรอก..."

จี้อี้ยืนอยู่ด้านข้าง เธอเห็นเขาพิมพ์ตัวอักษร ตอนที่เธอเห็นประโยคพวกนี้ จึงพูดอย่างอดไม่ได้ว่า " พี่หยูกวง ฉันว่าสีหน้าของพี่มันแย่มากเลยนะ..."

"..อาจเป็นเพราะเมื่อคืนงานยุ่ง แล้วไม่ได้พักผ่อนให้ดีน่ะ เดี๋ยวฉันไปงีบสักพัก ตื่นขึ้นมาก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ.."

เฮ่อจี้เฉินตัดบทคำพูดของจี้อี้ด้วยประโยคยืดยาว

หลังจากเขาหยุด ไม่รอให้จี้อี้ได้พูดโน้มน้าว ก็ยันโต๊ะ พร้อมกับลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้

เขาหยิบโทรศัพท์มือถือ ฝืนยิ้มให้จี้อี้ แล้วก็เดินเฉียดร่างของเธอออกไปจากห้องหนังสือ

เขาเดินเร็วมาก จังหวะการก้าวโซเซเล็กน้อย จี้อี้มองแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างอดไม่ได้ พี่หยูกวงเป็นอะไรไป? ดูแล้วก็ไม่ใช่ว่าไม่สบาย แต่ก็เหมือนกับว่ามีเรื่องอะไรที่สะเทือนใจ...