ส่วนที่ 5 บทที่ 105-2

บทที่ 105-2 โจมตีค่ายกลางดึก

สองชั่วถามถัดมา พลันมีเสียงตะโกนถ่ายทอดมาจากที่ไกล “แย่แล้ว รัชทายาทถูกลอบทำร้าย”

“มีมือสังหาร รีบจับมือสังหารไว้”

“มือสังหารหนีไปทางตะวันตกแล้ว รีบตามไป!”

ท่ามกลางเสียงเข่นฆ่ายังมีเสียงเล็กๆ แบบนี้ดังปะปนมา

เซี่ยฟางหวาใจกระตุกวูบ มองไปทางค่ายทหารเป่ยฉี ในกลางดึกที่มีแสงเพลิงกับการเข่นฆ่าแบบนี้ ย่อมมองอะไรไม่เห็นทั้งนั้น

“พวกเจ้าได้ยินอะไรไหม?” นางหันไปถามซื่อฮว่ากับซื่อม่อ

“คุณหนู อะไรหรือ?” ซื่อฮว่าถามทันที

“มีคนกำลังตะโกนว่า รัชทายาทถูกลอบสังหาร” เซี่ยฟางหวาตอบ

ซื่อฮว่าส่ายหน้า ซื่อม่อก็ส่ายหน้าเช่นกัน

เซี่ยฟางหวามองไปยังชิงเหยียน

ชิงเหยียนส่ายหน้าตอบนาง กล่าวว่า “ข้าไม่ได้ยินอะไรเลย หมายถึงรัชทายาทเป่ยฉีหรือไม่? สองค่ายทหารห่างกันสามสิบลี้ หรือว่าคืนนี้รัชทายาทฉีมิได้อยู่ที่ค่ายทหารเป่ยฉี? แต่ออกมาโจมตีด้วยเช่นกัน? มิฉะนั้นท่านไฉนเลยจะได้ยินการเคลื่อนไหวสามสิบลี้?”

“นั่นสิ แต่เมื่อครู่ข้าคล้ายได้ยินจริงๆ” เซี่ยฟางหวานวดหว่างคิ้ว มองไกลอีกครั้ง