ส่วนที่ 5 บทที่ 033-1

บทที่ 33-1 หากว่าเจ้าอาย

รถม้าของฉินเจิงแล่นจากไปจนไม่เหลือเงา ทุกคนในจวนเสนาบดีฝ่ายขวายังคงเรียกสติกลับมามิได้

“คำพูดของฉินเจิงหมายความว่าอะไร” ฮูหยินเสนาบดีฝ่ายขวาเดือดดาล

หลี่มู่ชิงมองฮูหยินเสนาบดีฝ่ายขวานิ่ง ไม่ตอบคำถาม แต่หมุนตัวเดินกลับเข้าไปในจวน

เสนาบดีฝ่ายขวาปั้นหน้าขึงตึง กล่าวกับฮูหยินด้วยโทสะ “เจ้าพอได้แล้ว วันนี้ทั้งวันเจ้าไหนเลยจะยังมีฐานะของฮูหยินเสนาบดีเหลืออยู่อีก เจ้ากลับไปส่องกระจกดูตัวเองสิ สภาพเป็นอย่างไรแล้ว มีแม่แบบเจ้า ลูกสาวจะได้ดีได้อย่างไร แม้แต่ชิงเอ๋อร์ยังพูดกับเจ้าน้อยลง เจ้ายังมองไม่ออกอีกรึ ยังมัวแต่ก่อเรื่องอีก เรื่องนี้เกี่ยวอันใดกับจวนอิงชินอ๋อง เกี่ยวอันใดกับเซี่ยฟางหวา เกี่ยวอันใดกับฉินเจิง เจ้าจะกัดพวกเขาและจ้องจับผิดไม่เลิกไปทำไม”