ส่วนที่ 5 บทที่ 026-2

บทที่ 26-2 ทำร้ายคนบนถนน

ครั้นทั้งสองคนเดินไปไกลแล้ว เยี่ยนหลันก็ดึงเซี่ยฟางหวาเข้ามา กระซิบเสียงเบาว่า “หลี่หรูปี้ไม่สนใจเจิ้งเซี่ยวฉุน วันนี้เกรงว่าคงเสียใจแล้ว คุณชายตระกูลเจิ้งแห่งสิงหยางคนนี้ไม่เลวเลยจริงๆ ถูกจินเยี่ยนแย่งไปเป็นของล้ำค่าแล้ว เห็นเขาหน้าแดง ข้าก็อยากหยอกล้อเขา แต่น่าเสียดายที่ไม่กล้า กลัวว่าองค์หญิงใหญ่คิดว่าข้าจะแย่งลูกเขย หยิบมีดมาสังหารข้าเสียก่อน”

จินเยี่ยนตีเยี่ยนหลันฝ่ามือหนึ่งอย่างมีน้ำโห “ระวังแม่ข้าได้ยิน จะหยิบมีดมาแทงเจ้าเสียตอนนี้”

เยี่ยนหลันแลบลิ้นทะเล้นใส่จินเยี่ยน จากนั้นก็หันไปกระซิบกับเซี่ยฟางหวาอีกหน “เจ้ารู้สึกไหมว่าวันนี้หลี่หรูปี้ดูแปลกไป”

“แปลกอย่างไร” เซี่ยฟางหวามองนาง

เยี่ยนหลันส่ายหน้า “บอกไม่ถูก คิดว่าจู่ๆ นางก็ไม่มุ่งมั่นออกบวชแล้ว วันนี้หลังออกจวนมาก็ทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น น่าแปลกนัก ไหนเลยจะมีก่อเรื่องวุ่นวายอยู่ตั้งนาน วันนี้กลับไม่มีการเคลื่อนไหวแม้แต่เล็กน้อย ควรเล่นก็เล่น ควรยิ้มก็ยิ้ม เจ้าไม่คิดว่าแปลกหรือ”

“บางทีนางอาจปล่อยวางได้แล้ว ตื่นรู้อย่างแจ่มแจ้ง” เซี่ยฟางหวายิ้ม