ส่วนที่ 5 บทที่ 006-1

บทที่ 6-1 ชมปรากฏการณ์ดวงดาว

เอ่ยถึงจวนอิงชินอ๋อง เซี่ยฟางหวาก็นึกถึงพระชายาขึ้นมา นวดคลึงหว่างคิ้วแผ่วเบา

ฉินเจิงผินหน้ามองนาง ลูบศีรษะแผ่วเบา เอ่ยอย่างนึกขำ “วางใจเถอะ ท่านแม่ไม่ตำหนิเจ้าหรอก”

“ถึงอย่างไรข้าก็ทำไม่ถูก” เซี่ยฟางหวาตวัดตามองเขา ถอนหายใจออกมา

“เจ้าสำนึกได้ว่าตัวเองทำไม่ถูกก็ดีแล้ว ครั้งหน้าอย่าทำอีก” ฉินเจิงยกยิ้มมุมปาก

เซี่ยฟางหวาอดมิได้ที่จะยิ้มออกมา พยักหน้ารับแล้วเอ่ยถาม “ฉินอวี้ไปหาที่ราชสุสานเมื่อคืน คงไม่ยอมปล่อยเจ้าไปง่ายๆ แน่ เขาพูดอะไรบ้าง”

“สนเขาทำไมกัน” ฉินเจิงเบะปาก

เซี่ยฟางหวามองเขาด้วยรอยยิ้มบาง “ตอนนี้หนานฉินอยู่ในช่วงบริหารจัดการคน สิ่งที่อดีตฮ่องเต้ทรงเหลือทิ้งไว้ให้เขาคือเรื่องยุ่งยากกองหนึ่ง พวกเรามิอาจนิ่งดูดายได้”

ฉินเจิงดีดหน้าผากนาง ตำหนิหน้านิ่ง “เจ้าเหนื่อยหรือไม่ บอกว่าอย่าสนใจเขาก็อย่าสนใจ”

เซี่ยฟางหวามองบาดแผลบนลำคอเขาแล้วยิ้มออกมา ทราบดีว่าเขาน้อยใจอยู่บ้างเช่นกัน จึงพยักหน้าตอบ “ได้ ไม่สนใจก็ไม่สนใจ”

“กินข้าว” ฉินเจิงคีบผักขมใส่ชามนาง

เซี่ยฟางหวามองแวบหนึ่ง คีบมันขึ้นมา แล้วป้อนใส่ปากเขา