บทที่ 60 จวนโหวหลบลี้
จงหย่งโหว ชุยอวิ่น และเซี่ยหลินซีทราบข่าวว่าเซี่ยฟางหวาฟื้นแล้วก็รีบพากันมายังสวนไห่ถัง
เมื่อได้ยินเสียงเคลื่อนไหวจากภายนอกเซี่ยฟางหวาก็ยืดตัวขึ้น ยื่นมือไปดึงฉินเจิงแล้วเบ้ปากอย่างไม่พอใจ “พวกเขามากันเร็วนัก”
“เจ้าหมดสติไปกะทันหันทำเอาทุกคนตกใจแทบแย่ ใครบ้างจะไม่เป็นห่วง” ฉินเจิงลุกขึ้น ยกมือดีดหน้าผากนาง
เซี่ยฟางหวามองเขา สลัดความไม่พอใจทิ้งแล้วไม่ส่งเสียงใดขึ้นอีก
พอทั้งสองเดินออกมาหน้าประตู จงหย่งโหวกับชุยอวิ่นก็เข้ามาแล้ว
เมื่อพบหน้ากัน เซี่ยฟางหวากะพริบตามองทุกคน ก่อนส่งเสียงทักทายทีละคนตามลำดับ “ท่านปู่ ท่านลุง พี่หลินซี ป้าฝู”
“ไอ้หยา คุณหนูของข้า ท่านฟื้นมาก็ดีแล้ว” ป้าฝูเบ้าตาแดงช้ำ แย่งเอ่ยขึ้นก่อนใครอื่น “เดิมก็หาได้มีเนื้อหนังมังสาเยอะแยะ ตอนนี้ผอมยิ่งกว่าเดิมอีก เห็นแล้วก็ปวดใจนัก จากนี้ต้องบำรุงร่างกายให้ดี”
“อืม ต่อไปข้าจะระวังให้มากขึ้น” เซี่ยฟางหวาส่งยิ้มให้นางแล้วพยักหน้า
“ไฉนตาถึงแดงช้ำถึงเพียงนี้” จงหย่งโหวย่นหัวคิ้ว
“คล้ายกับร้องไห้มา” ชุยอวิ่นมองนาง
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com