ส่วนที่ 4 บทที่ 031-1

บทที่ 31-1 ลากโยงเข้าด้วยกัน

หลังกลับมาถึงห้อง เซี่ยฟางหวาก็เริ่มวัดขนาด ฉินเจิงถือกรรไกรคอยช่วยนางตัดผ้า

พระชายาอิงชินอ๋องเข้ามาในเรือนลั่วเหมยก็เห็นสภาพภายในห้องซึ่งปูแผ่ไปด้วยผ้า ทั้งคู่ใกล้ชิดสนิทสนมกัน กำลังปรึกษาหารือกันถึงรูปแบบกะขนาดและลวดลายที่จะเย็บปัก

เดิมใบหน้านางเต็มไปด้วยความกลัดกลุ้ม เมื่อเห็นพวกเขาตอนนี้ก็อดไม่ได้ที่จะแย้มยิ้มออกมา

เซี่ยฟางหวาเงยหน้าขึ้น เมื่อเห็นพระชายาอิงชินอ๋องก็อดแปลกใจไม่ได้ “ท่านแม่มาได้อย่างไร”

พวกเขาเพิ่งกลับมาจากเรือนหลัก ยามนี้นางควรอยู่คุยกับอิงชินอ๋องถึงจะถูกต้อง

ฉินเจิงก็เงยหน้ามองเช่นกัน

“พวกเจ้ากำลังตัดเย็บเสื้อผ้าอยู่หรือ” พระชายาอิงชินอ๋องยิ้มถาม

“ตัดเสื้อผ้าให้เขา” เซี่ยฟางหวายิ้มพลางมองฉินเจิงแวบหนึ่ง ตระหนักได้ว่าพระชายาอิงชินอ๋องมาหาในยามนี้จะต้องมีเรื่องใดเป็นแน่

“เกิดเรื่องใดขึ้น” ฉินเจิงถือกรรไกรค้างไว้พลางถามขึ้นมา

พระชายาอิงชินอ๋องนั่งลงถอนหายใจแล้วเอ่ยถามทั้งคู่ “พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าเหลียนเอ๋อร์หายไปไหน”

เซี่ยฟางหวามึนงง ฉินเหลียนหรือ ตนไม่ได้พบนางหลายวันแล้ว อดแปลกใจขึ้นมาไม่ได้ “นางมิได้อยู่ในจวนหรือ”