ส่วนที่ 3 บทที่ 043-2

บทที่ 43-2 ผสมเป็นหนึ่ง

เมื่อฉินเจิงเดินออกไปจนลับตาแล้ว เซี่ยฟางหวากับชุยจิงก็รีบเดินกลับมายังสวนจือหลัน

เมื่อเข้ามาในลาน เซี่ยฟางหวาก็เอ่ยบอกเซี่ยอวิ๋นหลานเสียงเบา “พี่อวิ๋นหลาน จำเป็นต้องใช้เลือดท่านครึ่งถ้วย”

เซี่ยอวิ๋นหลานเห็นว่าฉินเจิงเพิ่งเดินออกไปนางก็เดินกลับมาทันที จึงเดาว่าน่าจะหลบเลี่ยงฉินเจิง แววตาเขาสั่นไหวเล็กน้อยก่อนผงกศีรษะตอบ

“เจ้าตามข้าเข้าไปข้างใน!” เซี่ยฟางหวารีบเดินไปยังห้องชั้นใน

เซี่ยอวิ๋นหลานลุกขึ้นยืน เซี่ยฟางหวาหยิบถ้วยเปล่ามาใบหนึ่งยื่นให้เขา

เซี่ยอวิ๋นหลานถกแขนเสื้อขึ้นแล้วกรีดข้อมือของตัวเอง เลือดสดๆ หยดลงในถ้วยเปล่า

เซี่ยฟางหวามองเขาด้วยความรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย พี่อวิ๋นหลานทำตามที่นางบอกโดยไม่ไถ่ถามสักคำ นางเบือนหน้าหนี ของสิ่งนั้นที่นอนอยู่ในอกเสื้อนางพลันหนักหน่วงขึ้น

ไม่นานเซี่ยอวิ๋นหลานก็ให้เลือดจนครบครึ่งถ้วย ถามเซี่ยฟางหวาว่า “พอหรือยัง”

“พอแล้ว!” เซี่ยฟางหวาพยักหน้า

เซี่ยอวิ๋นหลานห้ามเลือด

เซี่ยฟางหวารีบช่วยทายาแล้วพันแผลให้