ส่วนที่ 3 บทที่ 022-1

บทที่ 22-1 ลึกซึ้ง

ซื่อซูไปส่งข่าวที่จวนอิงชินอ๋องแล้วกลับมาในเวลาไม่นาน

ฟังว่าพระชายาอิงชินอ๋องโกรธมาก แม้แต่อิงชินอ๋องยังห้ามไม่อยู่ นางบุกไปยังวังหลวงแล้ว

“แม้ข้าได้กระบี่ผนึกรักทั้งสองเล่มมาแล้ว แต่ท่านแม่คิดว่าไม่มีอะไรคุ้มค่าไปว่าชีวิตของลูกชายตัวเอง ดังนั้นต้องไปก่อกวนอย่างพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินในวังหลวงแน่นอน” ฉินเจิงฟังรายงานจบก็ยิ้มออกมา เอ่ยอย่างเกียจคร้าน

เซี่ยฟางหวามองฉินเจิงโดยไม่กล่าวอะไร

“เรื่องพระชายาปกป้องลูกชายนั้นขึ้นชื่อมาก!” เซี่ยม่อหานยิ้มบาง

เซี่ยอวิ๋นจี้อุทาน “ไอ้หยา” ขึ้นมาก่อนกล่าวต่ออย่างสนใจ “เราเข้าไปสังเกตการณ์ในวังหลวงได้หรือไม่ ดูว่าพระชายาแสดงอำนาจบารมีอย่างไร วังหลวงจะสั่นสะเทือนได้ขนาดไหน”

“เรื่องน่าขายหน้าของฝ่าบาทให้ใครเห็นก็ได้หรือ ถ้าไม่อยากตายเจ้าก็ลองเข้าไปดู!” ฉินเจิงวางตะเกียบแล้วยกน้ำชาขึ้นจิบ

“องครักษ์ลับราชสำนักกำลังกระวนกระวายเพราะจับตัวเจ้าไม่ได้ คราวนี้คงได้จับตะภาพน้ำในอ่าง*[footnoteRef:1]พอดี” เซี่ยฟางหวาเตือน [1: *หมายถึง เป้าหมายที่จะจับตัวนั้นไม่มีทางหนีรอดได้อีก]