ส่วนที่ 2 บทที่ 089-1

บทที่ 89-1 รับมือ

ฉินอวี้หันมามองพร้อมขมวดคิ้วใส่ชูฉือ

“ไม่พอใจอันใด? ข้ากล่าวผิดรึ” ชูฉือเห็นเขามองมาด้วยความไม่พอใจจึงถลึงตาใส่

“ชูฉือ ข้ารู้ว่าเจ้าแค้นเคืองที่นางลงกระบี่ใส่ข้าอย่างโหดเหี้ยมและสั่งให้คนล้อมโจมตีเจ้า หากแต่เปิดตามองให้กว้างจะรู้ว่าไม่ใช่ความจริง เจ้าเองก็ไม่ใช่คนโง่ไม่รู้ความ แต่ไหนแต่ไรไม่เคยด่วนตัดสินใจกับทุกเรื่อง ตอนนี้พอเป็นเรื่องนางเหตุใดเจ้าถึงกลับใช้อารมณ์ตัดสิน” ฉินอวี้ถอนหายใจออกมาแล้วเอ่ยเสียงเรียบ

“สตรีผู้ลงมืออย่างเด็ดเดี่ยวเช่นนี้จะมีจิตใจดีงามจริงหรือ? สองวันก่อนอยู่กับฉินเจิง วันนี้กลับมาคล้องแขนกับบุรุษอื่น ทำเรื่องชั่วช้าย่อมถูกเปิดโปงวันยังค่ำ สภาพนางในตอนนี้ข้าจะหาว่านางใจง่ายก็ไม่ใช่เรื่องผิด” ชูฉือแค่นเสียงเย็น

“คนคนนั้นคือคุณชายเซี่ยอวิ๋นหลานแห่งจวนแหล่งธัญพืช เป็นลูกพี่ลูกน้องของนาง” ฉินอวี้เอ่ยขึ้น