ส่วนที่ 2 บทที่ 009-3

ตอนที่ 9-3 ข่าวคราว

เซี่ยฟางหวาขมวดคิ้ว “เหยียนเฉินสลัดเขาไม่หลุด?”

“จะสลัดได้อย่างไร สลัดหลุดเขาก็อยู่ไม่รอดแล้ว! พี่เหยียนเฉินเดินทางในเส้นทางที่ลำบาก ทั่วทั้งป่ามีแต่หมาป่าและเสือร้าย ทิ้งเขาไปสักวันเขาก็ไม่รอดแล้ว อย่าได้พูดถึงความร่ำรวยโอ่อ่าเติบโตมาท่ามกลางกลิ่นเครื่องหอม เรียกลมฝนในเมืองหลวงได้ แต่เมื่อออกจากเมืองหลวงไป สถานะโหวเหยน้อยเยี่ยนของเขาก็ใช้การอะไรไม่ได้แล้ว” ชิงเกอเล่าด้วยน้ำเสียงดูหมิ่น

“เขาใช่ว่าจะทำอะไรไม่เป็นเลยนี่!” เซี่ยฟางหวาไม่ชอบใจที่ชิงเกอพูดถึงคนอื่นด้วยท่าทางกดข่ม แม้เขาจะพูดจริง แต่การทะนงตนนั้นก็ไม่ใช่เรื่องดี

ชิงเกอจุปาก “นายท่าน ท่านเปลี่ยนเป็นคนใจดีตั้งแต่เมื่อใดกัน? หรือว่านับแต่กลับมาจากเขาไร้นาม!ความเป็นลูกผู้ชายของท่านก็กลายเป็นกุลสตรีแล้ว? อย่าได้คิดว่าใครๆ ก็ดีไปหมดเลย!”

เซี่ยฟางหวาทั้งขำทั้งโมโห “เจ้ากลับมาสั่งสอนข้าเสียนี่!”เมื่อขาดคำ ก็เอ่ยกับเขาว่า “ไม่ฟังเจ้าเพ้อเจ้อแล้ว จดหมายเหยียนเฉินล่ะ เอามาให้ข้า!”

“ข้าจะกล้าเก็บไว้ได้อย่างไร? อ่านเสร็จก็ทำลายแล้ว!” ชิงเกอเอ่ยประสานมือ