ส่วนที่ 1 บทที่ 100-2

บทที่ 100-2 เมตตา

“น้องฟางหวา แปลกใจหรือที่พบข้า” เป็นเซี่ยอวิ๋นจี้ที่นั่งพิงผนังรถม้าพลางพาดขาทั้งสองไว้ที่ข้างตัวรถ ในมือถือหนังสือเล่มหนึ่งด้วยท่าทางไม่ยินดียินร้าย แม้เซี่ยฟางหวาขึ้นรถมาเขาก็ไม่ได้เงยหน้ามอง คล้ายกับสัมผัสถึงความตกใจของเซี่ยฟางหวาได้จึงยิ้มกล่าว

“ท่านมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร เซี่ยหลินซีขอความช่วยเหลือจากท่าน?” เซี่ยฟางหวาเอ่ยถาม นางต้องแปลกใจอยู่แล้ว หนึ่งในจุดประสงค์ที่นางออกมาจากจวนก็เพื่อตามหาเขา แต่คิดไม่ถึงว่าจะถูกองครักษ์เงาของราชสำนักติดตามมาจึงต้องขอให้เซี่ยหลินซีช่วยเหลือ ทั้งยังคาดไม่ถึงว่าจะขึ้นมาบนรถม้าของเขา

เซี่ยอวิ๋นจี้ส่ายหน้า “เรื่องนี้เป็นแค่เรื่องเล็กน้อยสำหรับเขา มิต้องมาขอให้ข้าช่วยหรอก เขาคนเดียวก็สามารถช่วยเจ้าได้ เพียงแต่ข้าได้รับรายงานว่าเจ้าออกมาจากจวน ทั้งยังถูกคนของฝ่าบาทสะกดรอยตาม เดิมคิดว่าอยู่บ้านเฉยๆ คงน่าเบื่อเลยถือโอกาสมาเป็นกำลังหนุนให้เจ้าเสียเลย” หยุดครู่หนึ่งแล้วกล่าวต่อ “ข้าแค่ตามน้ำไปเท่านั้น วิธีการนี้ของเขาก็มิเลว บิดเบือนให้สายตาของสายลับราชสำนักสับสน”