ส่วนที่ 1 บทที่ 093-1

บทที่ 93-1 รักเดียวใจเดียว

ฮองเฮาทอดพระเนตรฮ่องเต้ ครั้งหนึ่งนางเคยหมดกำลังใจจนคิดว่าลูกชายของตนจะไม่ได้กลับมาอีกแล้ว คาดไม่ถึงว่าจู่ๆ ความหวังจะขยับเข้ามาใกล้ตรงหน้า

“นางมีลูกชาย เราก็มีเหมือนกัน!” ฮ่องเต้กล่าวจบก็มองประตูใหญ่ที่พระชายาอิงชินอ๋องจากไปพลางแค่นเสียงเย็น จากนั้นก็สะบัดแขนเสื้อแล้วออกมาจากตำหนัก

“ฝ่าบาทเสด็จกลับวัง!” อู๋เฉวียนรีบตะโกนเสียงดัง

กองทหารรีบจัดแถวและเตรียมราชรถทันที

ไม่นานฮ่องเต้ก็เสด็จออกจากตำหนักเฟิ่งหลวน

ฮองเฮามึนงง ความสุขเมื่อครู่พลันมลายหายไปในพริบตา นางมองประตูที่ฮ่องเต้เพิ่งเสด็จออกไปด้วยความงุนงง

สมองของเฉินเฟยและหลิ่วเฟยต่างคิดถึงเรื่องกำหนดเวลาให้องค์ชายสี่กลับเมืองหลวงที่ฮ่องเต้เพิ่งรับปากกับฮองเฮาเมื่อครู่ เวลานั้นจึงไม่ได้ตั้งใจฟังว่าฮ่องเต้กล่าวสิ่งใด เมื่อพบว่าหลังฮ่องเต้เสด็จกลับแล้ว ทั้งสองก็รู้สึกท้อใจเป็นอย่างมากที่แผนการในวันนี้ไม่ราบรื่น ทั้งยังทำให้แผนของฮองเฮาสำเร็จ เมื่อเทียบกับเรื่องที่ฮองเฮาได้รับบาดเจ็บรวมไปถึงอำนาจในการดูแลจัดการกิจการต่างๆ ในวังแล้ว เรื่องราชบัลลังก์ของบุตรชายต่างหากที่เป็นเรื่องสำคัญ