ส่วนที่ 1 บทที่ 087-1

บทที่ 87-1 ถลกหนัง

เซี่ยฟางหวามองหมอหลวงซุนด้วยความตกใจ

หลี่มู่ชิงผินหน้ามองเซี่ยฟางหวาแวบหนึ่งก่อนจะหันกลับมาช้าๆ แล้วยิ้มกล่าวด้วยใบหน้าเรียบเฉย “ท่านหมอหลวง เกรงว่าท่านจะจำผิดคนแล้วละ! นางไหนเลยจะใช่แม่นางทิงอิน? นางคือสหายในยุทธภพที่ข้าได้รู้จักระหว่างออกมาสะสางกิจการนอกเมืองต่างหาก ท่านลองมองดูนางให้ดี แม่นางทิงอินมิได้อ่อนแอเหมือนนางขนาดนี้”

หมอหลวงซุนงุนงงพลางมองเซี่ยฟางหวาที่กำลังขี่ม้าอยู่อย่างละเอียด แม้รูปร่างจะคล้ายกับทิงอิน แต่ดูอ่อนแอราวกับต้องลมมิได้ แตกต่างกับท่วงท่าที่แสนสงบนิ่งของทิงอินมาก โดยเฉพาะใบหน้าซีดขาวของนางที่ถูกคลุมไว้ครึ่งหนึ่ง เดิมทีเขามั่นใจมาก ทว่าเวลานี้กลับรู้สึกว่าไม่เหมือนคนที่กำลังนึกถึงอยู่แล้ว ด้วยเหตุนี้จึงกล่าวกับหลี่มู่ชิงด้วยความเสียใจ “ขออภัยคุณชายหลี่ด้วย ข้าแก่แล้ว อายุมากขึ้นทำให้สายตาฝ้าฟางจนใช้การไม่ค่อยได้ คาดไม่ถึงว่าจะจำผิดคน แวบแรกแม่นางท่านนี้คล้ายแม่นางทิงอินมาก แต่เมื่อพิจารณามองอย่างละเอียดกลับไม่เหมือนกัน”