ส่วนที่ 1 บทที่ 064-1

บทที่ 64-1 ตกลงปลงใจ

ซื่อซูรู้สึกหนาวเยือกที่ขั้วหัวใจเมื่อดวงตาอันเปี่ยมด้วยความหมายลึกซึ้งคู่นั้นของฉินเจิงมองมาที่เขา

เขายืนคิดอย่างถี่ถ้วนตรงที่เดิมอยู่นาน ทันใดนั้นจึงนึกขึ้นได้ว่าเดิมทีคุณหนูอยากให้เขานำข้อความไปบอกแก่โหวเหยน้อยเยี่ยน แต่คุณชายรองเจิงกลับปรากฏตัวขึ้นขัดจังหวะคำพูดของคุณหนู ถ้าอย่างนั้นหมายความว่าไม่ว่าจะด้วยถ้อยคำใดก็ไม่อนุญาตให้นำไปบอกต่อใช่หรือไม่ เขาอดถอนหายใจออกมาไม่ได้กับการคุมตัวที่ออกจะแน่นหนาเกินไปนี้ แม้แต่ลมเพียงเล็กน้อยก็ไม่สามารถลอดผ่านไปได้

เดิมทีฮูหยินหมิงจากเรือนหกของตระกูลเซี่ยกับเซี่ยอี จินเยี่ยนจวิ้นจู่กับหลี่หรูปี้เดินตามหลังเซี่ยฟางหวากับฉินเหลียนอยู่ไม่ไกล จึงเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าประตูตำหนักกับตาอย่างชัดเจน เพราะเป็นครั้งแรกที่เห็นฉินเจิงแสดงสีหน้าเช่นนั้นจึงอดประหลาดใจขึ้นมาไม่ได้