ส่วนที่ 1 บทที่ 035 จิตเลื่อมใสศรัทธา

บทที่ 35 จิตเลื่อมใสศรัทธา

เซี่ยฟางหวาวางกาน้ำลง ก่อนจะหันกลับมามองฉินเจิง

สีหน้าของเซี่ยม่อหานชะงักไปก่อนจะกลับมาเป็นปกติในพริบตา เขาคลี่ยิ้มบาง “ได้ น้องฉินเจิงขอมาแล้วก็ต้องทำตาม”

ฉินเจิงหยักยิ้มมุมปากก่อนจะกวักมือเรียกเซี่ยฟางหวาอย่างอารมณ์ดี “ทิงอิน มานี่ ให้หมอหลวงซุนตรวจชีพจรให้เจ้า”

เซี่ยฟางหวาพยักหน้าแล้วเดินเข้ามา

“ผ้าเช็ดหน้าที่ให้เจ้าไปเมื่อวันนั้นยังเก็บไว้หรือไม่ หยิบขึ้นมาคลุมไว้!” ฉินเจิงไม่ได้สนใจความรู้สึกของหมอหลวงซุนเลยแม้แต่น้อยก่อนจะออกคำสั่ง

เซี่ยฟางหวาหยิบผ้าเช็ดหน้าที่เขาให้ผืนนั้นออกมาจากอกเสื้อแล้วนำมาคลุมไว้บนข้อมือ จากนั้นก็ยื่นมือไปให้หมอหลวงซุน

หมอหลวงซุนค่อยๆ ยื่นมือมาตรวจชีพจรให้เซี่ยฟางหวาอย่างระมัดระวัง

ภายในห้องโถงไร้ซึ่งเสียงพูดคุย สายตาทุกคู่ล้วนจับจ้องบนข้อมือของเซี่ยฟางหวาที่หมอหลวงซุนกำลังตรวจชีพจรให้

สีหน้าของหมอหลวงซุนไม่ได้เคร่งขรึมอย่างวันนั้น ใบหน้ากลับสงบไม่แสดงออกถึงอารมณ์ใดๆ หลังจากนั้นพักใหญ่เขาก็วางมือลงแล้วน้อมคำนับต่อฉินเจิงว่า “คุณชายรองเจิง ยาได้ผลจริง อาการทุเลาลงบ้างแล้ว”