ส่วนที่ 1 บทที่ 016 แย่งคน

บทที่ 16 แย่งคน

คณะตระกูลเฉียนคู่ควรที่จะนั่งเป็นอันดับแรกของอาชีพนักแสดงงิ้ว ผู้คนราวๆ หนึ่งร้อยคนเดินทางกันอย่างยิ่งใหญ่เอิกเกริก

หญิงใบ้เป็นคนรับใช้ข้างกายของเสี่ยวเฟิ่งเสียง โดยปกติคนอื่นในคณะไม่สามารถใช้นางได้ ดังนั้น เซี่ยฟางหวาจึงจำเป็นต้องอยู่ข้างกายเขา ตลอดการเดินทางเสี่ยวเฟิ่งเสียงเอาแต่นอนหลับอยู่บนรถ เซี่ยฟางหวานั่งอยู่ด้านหน้ากับคนขับ

การเดินทางราบเรียบ สงบสุขไม่มีเรื่องอันใดเกิดขึ้น ถึงเวลากินข้าวก็กิน ถึงเวลาพักผ่อนก็พัก ผู้คนต่างรู้ว่าคณะงิ้วคณะนี้เป็นที่โปรดปรานของบรรดาฮูหยินของจวนสูงศักดิ์ในเมืองหลวง ดังนั้น จึงไม่มีผู้ใดเข้ามาก่อเรื่องวุ่นวาย

เสี่ยวเฟิ่งเสียงได้รับการปลอบโยนจากหัวหน้าคณะ ถึงแม้ว่าเซี่ยฟางหวาจะทำอะไรไม่ถูกใจเขา มากสุดก็แค่โดนตำหนิว่ากล่าวด้วยความไม่พอใจ แต่ไม่ได้ออกปากไล่นางไปอีก

เซี่ยฟางหวาไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดกับคำต่อว่านั้น และก็ไม่ได้ใส่ใจ

เดินทางเช่นนี้สามวัน ก็มาถึงเมืองหลวง

เซี่ยฟางหวามองเห็นประตูเมืองจากที่ไกลๆ ก็ยากที่จะไม่เกิดความตื่นเต้น เมื่อก่อนรู้เพียงแค่ว่าการจากบ้านมาไม่ใช่เรื่องง่าย วันนี้ถึงรู้ว่าการกลับบ้านก็ยากเช่นกัน