535 มาแล้ว

บทที่ 535 มาแล้ว

ยามค่ำ หมิงเวยนั่งตรงหน้าเสวียนเฟยและพูดกับเขาว่า “พวกเราพบกลไกที่หอดูดาว ซึ่งน่าจะเป็นความลับเบื้องหลังของดูต่างหน้าของอาจารย์ท่าน”

เสวียนเฟยหลุบตาลงและถอนหายใจเล็กน้อย

หมิงเวยมองมาที่เขาแล้วพูดเสียงเบา “บางทีท่านอาจไม่รู้ว่าที่จริงแล้วของสิ่งนั้นเป็นของสำนักข้า เป็นมรดกสืบทอดที่สำคัญที่สุด”

เสวียนเฟยเงยหน้าขึ้นทันทีด้วยความประหลาดใจ

หมิงเวยพูดต่อว่า “ท่านอยากรู้ที่มาของข้าไม่ใช่หรือ บางทีท่านอาจคาดเดาไว้ในใจอยู่แล้วแต่ไม่มีใครยืนยันได้”

เสวียนเฟยเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ข้าไม่รู้ว่าท่านคือใคร แต่แน่ใจว่าท่านไม่ใช่คุณหนูเจ็ดจากตระกูลหมิง ข้าเคยส่งคนไปตรวจสอบที่ตงหนิง คุณหนูเจ็ดโง่เขลามาตลอดสิบห้าปี คำพูดของท่านหลอกคนธรรมดาได้ แต่คนในรู้แก่ใจดี”

หมิงเวยยิ้ม “ข้าอยู่รู้แล้วว่าปิดท่านไม่ได้”

นางพูดต่ออีกว่า “ท่านก็เห็นว่าข้าเป็นวิญญาณเร่ร่อน ไม่คิดว่าสวรรค์จะให้โอกาสข้าขนาดนี้ ท่านคิดว่าตนเองเดินมาถึงทางตันแล้ว ไม่แน่ว่าหากท่านหันกลับมาอาจเกิดสถานการณ์ใหม่ที่ดีขึ้นอย่างกะทันหัน”

เสวียนเฟยส่ายหน้า “เป็นไปไม่ได้ เรื่องของข้าไม่เหมือนท่าน”